Dijon - Yves Jamait

Pour avoir foulé ton pavé

Usé mes s’melles sur tes trottoirs

Je te connais du bout du pied

Du bout du coeur, du bout du r’gard

Depuis le temps que je circule

Que je coule dans tes artères

Cellule parmi tes cellules

C’est ton coeur qui me régénère

Pour ces heures passées dans tes nuits

Ma pudique bourgeoise

Où pour me faire le don d’un lit

Tu fus plus que courtoise

R. Je te salue, ma vieille Dijon, ô maîtresse burgonde

Je te salue, ma vieille Dijon

Et nulle part au monde, je n’aurais voulu naître

Bien sûr tu as exacerbé

Mes aigreurs de jeunesse

Mais tu es longue à décoincer

À te bouger les fesses

Aussi j’ai voulu te quitter

Pour une autre, plus littorale

Bien que la fille fût dessalée

Me manquait mon canal

Et vois-tu, je suis revenu

Ma précieuse bourgeoise

Et je ne te quitterai jamais plus

Pour une plus grivoise

R. Je te salue, ma vieille Dijon, ô maîtresse burgonde

Je te salue, ma vieille Dijon

Et nulle part au monde, je n’aurais voulu naître

Moi qui te croyais pudibonde

Tu as rosi, ce n’est pas sage

Voilà que tu te dévergondes

Quand moi je passe l'âge

Je vais vieillir encore un peu

Et cultiver nos différences

Au creux de ton cou capiteux

Jusqu’au dernier silence

J’ai encore quelques heures dans tes nuits

À passer, ma bourgeoise

Et pour me faire le don d’un lit

Tu seras toujours courtoise

R. Je te salue, ma vieille Dijon, ô maîtresse burgonde

Je te salue, ma vieille Dijon

Et nulle part au monde, je n’aurais voulu naître

Voor het betreden van uw stoep

Versleten mijn schoenen op je trottoirs

Ik ken je van binnen en van buiten

Vanaf het einde van het hart, vanaf het einde van de look

Sinds de tijd dat ik circuleer

Dat ik in je slagaders vloei

Cel tussen je cellen

Het is jouw hart dat me regenereert

Voor die uren die je in je nachten doorbrengt

Mijn bescheiden burger

Waar geef je me een bed cadeau?

Je was meer dan hoffelijk

R. Ik groet u, mijn oude Dijon, o Bourgondische meesteres

Ik groet je, mijn oude Dijon

En nergens ter wereld zou ik geboren willen worden

Natuurlijk verergerde je

Mijn jeugdige bitterheid

Maar je doet er lang over om los te komen

Schud je kont

Dus ik wilde je verlaten

Voor een ander, meer kustgebied

Hoewel het meisje was ontzilt

Ik heb mijn kanaal gemist

En je ziet dat ik terugkwam

Mijn dierbare burger

En ik zal je nooit meer verlaten

Voor een meer ontuchtige

R. Ik groet u, mijn oude Dijon, o Bourgondische meesteres

Ik groet je, mijn oude Dijon

En nergens ter wereld zou ik geboren willen worden

Ik die dacht dat je preuts was

Je hebt roze, het is niet verstandig

Daar ga je

Als ik oud word

Ik word een beetje ouder

En cultiveer onze verschillen

In de holte van je bedwelmende nek

Tot de laatste stilte

Ik heb nog een paar uur in je nachten

Om voorbij te gaan, mijn bourgeoise

En om mij een bed cadeau te doen

Je zult altijd hoffelijk zijn

R. Ik groet u, mijn oude Dijon, o Bourgondische meesteres

Ik groet je, mijn oude Dijon

En nergens ter wereld zou ik geboren willen worden