Summer Storms/Winter Leaves - Xerxes

I can hear your voice

It’s like a siren repeating

«These walls are waterlogged with the weight of a childhood

The secrets we keep in the drawers of our dressers

We slept in beds that were broken in half

Rearranged while we dreamed of windows caving

To the pressure from the storms the summers would bring

You’re like the leaves, staining portraits of your absence in the concrete

We walk the path wishing you’d return like the red season

We watched you leave

The air was cold then

Your breath made a map of your movement

It was an unsure cloud, as wandering as the words you locked inside it»

I would sink in that heat if it would take me like your arms

Make a grave for me, if you’d trace my epitaph from the shapes of the clouds

It’s this silence I’ve been walking through

I can’t see my reflection through

This season’s like an ocean, but it won’t let me drown

It’s too cold to breathe

But I can’t make the shape of a home through the fog in front of me

Ik kan je stem horen

Het is alsof een sirene zich herhaalt

«Deze muren zijn doordrenkt met het gewicht van een jeugd»

De geheimen die we bewaren in de lades van onze dressoirs

We sliepen in bedden die doormidden waren gebroken

Herschikt terwijl we droomden van speleologie in de ramen

Aan de druk van de stormen die de zomers zouden brengen

Je bent als de bladeren, die portretten van je afwezigheid in het beton bevlekken

We bewandelen het pad en wensen dat je zou terugkeren als het rode seizoen

We hebben je zien vertrekken

De lucht was toen koud

Je adem maakte een kaart van je beweging

Het was een onzekere wolk, net zo dwalend als de woorden die je erin opsloot»

Ik zou wegzinken in die hitte als het me zou nemen zoals je armen

Maak een graf voor mij, als je mijn grafschrift zou kunnen herleiden naar de vormen van de wolken

Het is deze stilte waar ik doorheen heb gelopen

Ik kan mijn reflectie niet doorzien

Dit seizoen is als een oceaan, maar het laat me niet verdrinken

Het is te koud om te ademen

Maar ik kan de vorm van een huis niet maken door de mist voor me