Chestnut Street - Xerxes

Here’s to the sour notes, the one’s that didn’t take hold.

A useless attempt to connect, a tuneless love song.

Blinded by faith, fooled by lust, too wild to love,

too jagged to touch, serenading in the dark to no one.

Serenading in the dark

to no one.

Here’s to the longing days, the panic on parade.

The first, the last, the in-between: It’s all just a bad dream.

But then there’s nothing as sweet as the touching of teeth,

the shedding of clean clothes on warm sheets.

Blinded by faith, fooled by lust, too wild to love,

too jagged to touch, serenading in the dark to no one.

Swindled by love, deceived by trust,

too painful to feel, too young to corrupt.

Serenading in the dark to no one, serenading in the dark to no one with only

the sound

to hold.

But then the silence catches But then the silence catches up.

Hier zijn de zure tonen, degene die geen vat kregen.

Een nutteloze poging om contact te maken, een melodieloos liefdeslied.

Verblind door geloof, voor de gek gehouden door lust, te wild om lief te hebben,

te grillig om aan te raken, een serenade in het donker voor niemand.

Serenade in het donker

aan niemand.

Op de verlangende dagen, de paniek op de parade.

De eerste, de laatste, de tussenliggende periode: het is allemaal maar een slechte droom.

Maar dan is er niets zo zoet als het aanraken van tanden,

het afwerpen van schone kleren op warme lakens.

Verblind door geloof, voor de gek gehouden door lust, te wild om lief te hebben,

te grillig om aan te raken, een serenade in het donker voor niemand.

Opgelicht door liefde, bedrogen door vertrouwen,

te pijnlijk om te voelen, te jong om te bederven.

Een serenade in het donker voor niemand, een serenade in het donker voor niemand met alleen

het geluid

vasthouden.

Maar dan haalt de stilte in Maar dan haalt de stilte in.