Воображение - Владислав Медяник

Я никогда не целовал

И не искал в глазах твоих сомненья

|В тени аллей тебя не обнимал

|Ты только лишь мое воображенье

Все вокруг в сиянии огней

Весна, веселье, радость и улыбки

|Но я найду тебя среди людей

|Из тысячи узнаю без ошибки

Не знаю я тепла любимых рук

Не знаю я когда ко мне придешь ты

|Ведь надо мной смеются все вокруг

|Но верю от тоски меня спасешь ты

--SOLO--

Я ничего не жду ведь от тебя

И писем от тебя не получаю

|Прости же, незнакомая моя

|Что я тебя «подругой"называю

Ты только лишь мое воображенье

ik heb nog nooit gekust

En ik zocht niet naar twijfels in je ogen

| In de schaduw van de steegjes heb ik je niet omhelsd

| Je bent gewoon mijn verbeelding

Rondom in de gloed van licht

Lente, plezier, vreugde en glimlachen

|Maar ik zal je onder de mensen vinden

| Van de duizend weet ik het zonder fouten

Ik ken de warmte van mijn favoriete handen niet

Ik weet niet wanneer je naar me toe komt

| Iedereen om me heen lacht tenslotte

|Maar ik geloof dat je me zult redden van verlangen

--SOLO--

Ik verwacht niets van je

En ik ontvang geen brieven van jou

| Vergeef me, mijn onbekende

| Dat ik je "vriend" noem

Je bent gewoon mijn verbeelding