Се-ля-ви - Владислав Медяник, Любовь Успенская

Слышишь за гранью ночной больно в разлуке с тобой

Нас боги нашли два сердца для драм

Ты мерзнешь вдали в снегу телеграмм,

А кто-то когда-то все это назвал се ля ви, се ля ви

Селяви знать не судьба селяви дни без тебя

Селяви в омуте лет последней встречи нашей звездный свет

Селяви это был сон селяви прошлого стон

Селяви память моя как островок средь небытия

Снова звонит телефон словно из давних времен

И травит опять он душу без слов

Тот сладлстный яд знакомых звонков,

А кто-то когда-то все это назвал се ля ви, се ля ви

Je hoort voorbij de rand van de nacht dat het pijn doet om van jou gescheiden te zijn

De goden vonden ons twee harten voor drama's

Je bevriest ver weg in de sneeuw van telegrammen,

En ooit noemde iemand het allemaal ce la vie, ce la vie

Selyavi kent het lot van de selyavi-dagen niet zonder jou

Selyavi in ​​de draaikolk van de jaren van de laatste ontmoeting van ons sterrenlicht

Selyavi het was een droom van de selyavi van het verleden kreunen

Selyavi, mijn geheugen is als een eiland in de middle of nowhere

De telefoon gaat weer als uit de oudheid

En weer vergiftigt hij de ziel zonder woorden

Dat zoete gif van bekende oproepen,

En ooit noemde iemand het allemaal ce la vie, ce la vie