Ханыга - Владислав Медяник

Дело было в сентябре, ночевал я во дворе

Лежа на фонерочке

И не то, чтоб много пил и не то, чтоб зло копил

Мне хотелось к Верочке

Я лежал, соображал, сам себя не уважал

За любовь к экзотике

Не престижно во дворе, на фонерке в сентябре

Ночевать без зонтика

Я валялся как рулон, милицейским патрулем

В спешке не обобранный

В габардиновом плаще, не женатый и вообще

Жизнью не подобранный

Я припал к земле на грудь, на минуточку всплакнуть

Вспомнить юность трезвую

Я лежал, околевал, меня ворон не забрал

Неужели ж брезговал

Я лежал душой линял, эту песню сочинял

Лежа на фонерочке

Толи я был слишком пьян, толь поднялся ураган

Полетел я к Верочке

Здравствуй девочка моя, песня не допетая

Вот я вернулся к тебе вновь

Если можешь ты прости, от обид своих уйди

Горькая моя любовь.

Het was in september, ik bracht de nacht door in de tuin

Liggend op een kleine lamp

En niet dat hij veel dronk en niet dat hij kwaad vergaarde

Ik wilde naar Verochka

Ik lag, dacht, respecteerde mezelf niet

Voor de liefde van exotisch

Niet prestigieus in de tuin, in de achtertuin in september

Slapen zonder paraplu

Ik rolde rond als een rol, door een politiepatrouille

Haastig niet geplukt

In een gabardine regenjas, ongehuwd en in het algemeen

Niet geplukt door het leven

Ik viel op de grond op mijn borst, huil voor een minuut

Denk aan de jeugd nuchter

Ik lag, onderuitgezakt, de raaf nam me niet mee

minachtte hij?

Ik lag in mijn ziel, ik was dit lied aan het componeren

Liggend op een kleine lamp

Toli Ik was te dronken, alleen een orkaanroos

Ik vloog naar Verochka

Hallo mijn meisje, het liedje is nog niet af

Hier ben ik weer bij je

Als je kunt vergeven, ga dan weg van je overtredingen

Bitter mijn liefde.