Смех - Вера Полозкова

Каждый из нас - это частный случай музыки и помех

Так что слушай, садись и слушай божий ритмичный смех

Ты лишь герц его, сот, ячейка, то, на что звук разбит

Он таинственный голос чей-то, мерный упрямый бит

Он внутри у тебя стучится, тут, под воротничком

Тут, под горлом, из-под ключицы, если лежать ничком

Стоит капельку подучиться - станешь проводником

Будешь кабель его, антенна, сеть, радиоволна

Чтоб земля была нощно, денно смехом его полна

Как тебя пронижет и прополощет, чтоб забыл себя ощущать,

Чтоб стал гладким, будто каштан, на ощупь, чтобы некуда упрощать

Чтобы пуст был, будто ночная площадь, некого винить и порабощать

Был как старый балкон - усыпан пеплом, листьями и лузгой

Шёл каким-то шипеньем сиплым, был пустынный песок, изгой

А проснёшься любимым сыном, чистый, целый, нагой, другой

Весь в холодном сиянье синем, распускающемся дугой

Сядешь в поезд, поедешь в сити, кошелёк на дне рюкзака

Обнаружишь, что ты носитель незнакомого языка

Поздороваешься - в гортани, будто ржавчина, хрипотца

Эта ямка у кромки рта мне скажет больше всех черт лица

Здравствуй, брат мой по общей тайне, да, я вижу в тебе отца

Здравствуй, брат мой, кто независим от гордыни - тот белый маг

Мы не буквы господних писем, мы держатели для бумаг

Мы не оптика, а оправа, мы сургуч под его печать

Старость - думать, что выбил право наставлять или поучать

Мы динамики, а не звуки, пусть тебя не пугает смерть

Если выучиться разлуке, то нетрудно её суметь

Будь умерен в питье и пище, не стремись осчастливить всех

Мы трансляторы: чем мы чище, тем слышнее господень смех

Мы оттенок его, подробность, блик на красном и золотом

Будем чистыми - он по гроб нас не оставит.

Да и потом

Нет забавней его народца, что зовёт его по часам

Избирает в своем болотце, ждёт инструкции к чудесам

Ходит в Мекку, святит колодцы, ставит певчих по голосам

Слушай, слушай, как он смеется

Над собою смеется сам

Ieder van ons is een speciaal geval van muziek en interferentie

Dus luister, ga zitten en luister naar Gods ritmische gelach

Je bent slechts zijn hertz, honingraat, cel, waar het geluid in is gebroken

Hij is iemands mysterieuze stem, afgemeten koppig beetje

Hij klopt in je, hier, onder de kraag

Hier, onder de keel, van onder het sleutelbeen, als je op je buik ligt

Het is de moeite waard om een ​​beetje te leren - je wordt dirigent

U zult het bekabelen, antenne, netwerk, radiogolf

Zodat de aarde nachtelijk was, overdag vol gelach

Hoe het je zal binnendringen en uitspoelen, zodat je vergeet jezelf te voelen,

Om glad te worden, als een kastanje, om aan te raken, zodat er geen vereenvoudiging is

Om leeg te zijn, zoals een nachtplein, is er niemand om de schuld te geven en tot slaaf te maken

Het was als een oud balkon - bezaaid met as, bladeren en kaf

Er was een soort hees gesis, er was woestijnzand, een verschoppeling

En je wordt wakker als een geliefde zoon, schoon, heel, naakt, anders

Allemaal in een koude gloed van blauw, bloeiend in een boog

Je zit in de trein, je gaat naar de stad, de portemonnee zit onderin de rugzak

Ontdek dat u een moedertaalspreker bent van een onbekende taal

Zeg hallo - in het strottenhoofd, zoals roest, heesheid

Dit gat aan de rand van de mond zal me meer vertellen dan alle kenmerken van het gezicht

Hallo, mijn broer in gemeenschappelijk geheim, ja, ik zie een vader in jou

Hallo, mijn broer, die onafhankelijk is van trots - die witte tovenaar

Wij zijn niet de letters van de brieven van de Heer, wij zijn papierhouders

We zijn geen optica, maar een frame, we zijn zegellak onder zijn zegel

Ouderdom - te denken dat je het recht hebt uitgeschakeld om les te geven of les te geven

We zijn sprekers, geen geluiden, laat je niet afschrikken door de dood

Als je scheiding leert, is het niet moeilijk om ermee om te gaan

Wees matig in drank en eten, streef er niet naar om iedereen gelukkig te maken

Wij zijn vertalers: hoe zuiverder we zijn, des te meer hoorbaar is de lach van de Heer

We schaduwen het, detailleren, markeren op rood en goud

Laten we clean zijn - hij zal ons niet in het graf achterlaten.

Ja en dan

Er is geen grappiger dan zijn mensen die hem bij de klok roepen

Hij kiest in zijn moeras, wachtend op instructies voor wonderen

Gaat naar Mekka, heiligt bronnen, benoemt zangers volgens hun stem

Luister, luister hoe hij lacht

Lachen om zichzelf