Вот кто-то с горочки спустился... - Валентина Толкунова, Екатерина Семенкина, Антонина Фролова

Вот кто-то с горочки спустился.

Наверно, милый мой идет.

На нем защитна гимнастерка,

Она с ума меня сведет.

На нем погоны золотые

И яркий орден на груди.

Зачем, зачем я повстречала

Его на жизненном пути!

Зачем, когда проходит мимо,

С улыбкой машет мне рукой,

Зачем он в наш колхоз приехал,

Зачем встревожил мой покой!

Его увижу - сердце сразу

В моей волнуется груди...

Зачем, зачем я повстречала

Его на жизненном пути!

Hier komt iemand de heuvel af.

Waarschijnlijk komt mijn liefste.

Hij draagt ​​een beschermende tuniek,

Ze maakt me gek.

Hij heeft gouden schouderbanden

En een heldere bestelling op de borst.

Waarom, waarom heb ik elkaar ontmoet?

Het is op het pad van het leven!

Waarom, als het voorbij komt,

Met een glimlach zwaait hij zijn hand naar mij,

Waarom kwam hij naar onze collectieve boerderij,

Waarom heb je mijn rust verstoord!

Ik zie hem - het hart onmiddellijk

Mijn borst is aan het karnen...

Waarom, waarom heb ik elkaar ontmoet?

Het is op het pad van het leven!