Fúria E Paz - Tiago Bettencourt

Minha fúria, minha paz, meu bem

Se não fiz o que devia foi talvez porque temia

Não te saber serenar

A luta que por dentro fazia alimento

Do mundo a gritar

Não me ouviste chamar

Do alto deste monte

Tão longe da mentira

Mas perto está o dia

A água desta fonte

Só nos pode lavar

A sombra não devia

Mas alto é o nosso monte

Bem onde o tempo brilha

Não me ouviste chamar

Mas quando à noite vens eu sei

Que és minha, minha, minha

Minha ausência, minha luz, eu sei

Que nem sempre te fiz bem

Bem longe do que querias

Não te soube encontrar

No fundo da maldade

Puxar-te a verdade

Pra poderes confiar

Não me ouviste chamar

Do alto deste monte

Tão longe da mentira

Mas perto está o dia

A água desta fonte

Só nos pode lavar

Mas quando à noite vens eu sei

Que és minha, minha, minha

Não me ouviste chamar

Do alto deste monte

Tão longe da mentira

Mas perto está o dia

A água desta fonte

Só nos pode lavar

E quando à noite vens

Eu sei que és minha

Minha, minha, minha, minha, minha

Mijn woede, mijn vrede, mijn schat

Als ik niet deed wat ik moest doen, was dat misschien omdat ik bang was

Niet wetend hoe je je moet kalmeren

Het gevecht dat van binnen voedsel maakte

Van de wereld schreeuwend

Je hebt me niet horen roepen

Vanaf de top van deze berg

Zo ver van de leugen

Maar dichtbij is de dag

Het water uit deze bron

kan ons alleen wassen

De schaduw mag niet

Maar hoog is onze berg

Precies waar de tijd schijnt

Je hebt me niet horen roepen

Maar als je 's nachts komt, weet ik het

Dat je van mij bent, van mij, van mij

Mijn afwezigheid, mijn licht, ik weet het

Dat ik je niet altijd goed heb gedaan

Ver van wat je wilde

Ik kon je niet vinden

Aan de basis van het kwaad

Trek de waarheid van je af

Om te kunnen vertrouwen

Je hebt me niet horen roepen

Vanaf de top van deze berg

Zo ver van de leugen

Maar dichtbij is de dag

Het water uit deze bron

kan ons alleen wassen

Maar als je 's nachts komt, weet ik het

Dat je van mij bent, van mij, van mij

Je hebt me niet horen roepen

Vanaf de top van deze berg

Zo ver van de leugen

Maar dichtbij is de dag

Het water uit deze bron

kan ons alleen wassen

En wanneer je 's avonds komt

Ik weet dat je van mij bent

Mijn, mijn, mijn, mijn, mijn