Mon iguanodon - Thomas Fersen

Il dormait dans une mare

Où des insectes patinent

Il était grand calamar

Au fond d’un abîme

Il rêvait dans sa corbeille

En bavant sur l'édredon

La pleine lune le réveille

Mon iguanodon

Pas besoin d'être fakir

Ni d’se coiffer d’un turban

Je sais ce qui fait languir

Le vilain serpent

Dès que les ombres s’allongent

Je le retiends par la queue

Je le retiends dans mes songes

Je le retiends dans mes songes mais il est visqueux

Il fume des petits cigares

D’une sorte bon marché

On en trouve les cadavres

Où il a marché

Et comm’c’est bientôt Noël

On entonnne des cantiques

On allume des chandelles

Devant les boutiques

Il entre allumer un cierge

En notre Dame du Pardon

Il pense à la forêt vierge

A l’arrêt Oudon

Dès que les ombres s’allongent

Je l’attrape par la queue

Je le retiends dans mes songes

Je le retiends dans mes songes mais il est visqueux

Ce n’est pas pour la vitrine Des plus grands maroquiniers

Que le serpent se dandine

Hors de son panier

Derrière ses lunettes écaille

Et sa froideur dans le ton

Sa démence le travaille

Le pauvre python

Mais le vernis se lézarde

Et sous son collier de barbe

On voit sa grosse pomme d’Adam

Qui monte et qui descend

Dès que les ombres s’allongent

Je l’attrape par la queue

Je le retiends dans mes songes

Je le retiends dans mes songes mais il est visqueux

Voilà sa raison qui rampe dans les pensées anormales

Alors que la pluie détrempe son imperméable

Il lui faut les souliers plats et la jupe bleue marine

La barette, les gros bas, toujours le même film

Comme on dit sur le trottoir, comme on dit dans le jargon On va sacrifier ce

soir une fille au dragon

Dès que les ombres s’allongent

Je l’attrape par la queue

Je le retiends dans mes songes

Je le retiends dans mes songes mais il est visqueux

(Merci à Virginie pour cettes paroles)

Hij sliep in een vijver

waar insecten schaatsen

Hij was een grote inktvis

Op de bodem van een afgrond

Hij droomde in zijn mand

Kwijlend op het dekbed

De volle maan maakt hem wakker

mijn iguanodon

Het is niet nodig om fakir . te zijn

Noch om een ​​tulband te dragen

Ik weet waar je naar verlangt

De lelijke slang

Zodra de schaduwen langer worden

Ik hou hem bij de staart

Ik houd het in mijn dromen

Ik bewaar het in mijn dromen, maar het is slijmerig

Hij rookt kleine sigaren

beetje goedkoop

We vinden de lijken

waar hij liep

En hoe het bijna kerst is

We zingen hymnes

Wij steken kaarsen aan

Voor de winkels

Hij gaat naar binnen om een ​​kaars aan te steken

In Onze Lieve Vrouw van Pardon

Hij denkt aan het oerwoud

Bij de halte Oudon

Zodra de schaduwen langer worden

Ik grijp het bij de staart

Ik houd het in mijn dromen

Ik bewaar het in mijn dromen, maar het is slijmerig

Het is niet voor de etalage van de grootste leerbewerkers

Laat de slang waggelen

uit zijn mand

Achter zijn schildpadbril

En zijn koude toon

Zijn dementie kwelt hem

de arme python

Maar de lak kraakt

En onder zijn baardkraag

We zien zijn grote adamsappel

Wie gaat er naar boven en wie gaat er naar beneden?

Zodra de schaduwen langer worden

Ik grijp het bij de staart

Ik houd het in mijn dromen

Ik bewaar het in mijn dromen, maar het is slijmerig

Dat is zijn reden om in abnormale gedachten te kruipen

Terwijl de regen zijn regenjas doorweekt

Ze heeft de flats en de marineblauwe rok nodig

De haarspeld, de grote kousen, altijd dezelfde film

Zoals ze zeggen op de stoep, zoals ze zeggen in het jargon We offeren dit op

avond een drakenmeisje

Zodra de schaduwen langer worden

Ik grijp het bij de staart

Ik houd het in mijn dromen

Ik bewaar het in mijn dromen, maar het is slijmerig

(Met dank aan Virginia voor deze teksten)