Les papillons - Thomas Fersen

Sans attendre la quille

Je sors de ma coquille

Dsertant la caserne

Qui me gouverne

Pour flner dans la rue

Avec d’autre recrues

Dans nos manteaux d’hiver

Papillons verts.

C’est au coeur de la ville

La vie civile

Que nos soldes sont bues.

Les bourgeoises enchantes

De se dsargenter

D’aller faire les boutiques

Papillons chics…

Les papillons… Les papillons…

Le diable nous emporte

Avec les feuilles mortes

Au grand bal des fantomes

Papillons jaunes

Ou dans quelque mange

Sous les flocons de neige

Angliques et mouillants

Papillons blancs.

La cigarette au bec

Je poursuis ma cueillette

En regardant descendre

Un papillon de cendre

Dans l’anonymat

D’une salle de cinma

Parmi d’autre poussires

En habit de lumire…

Les papillons… Les papillons…

Dire que mes vingt ans

Je les passe tuer le temps

Sans connatre la gloire

D’etre un seul soir

Un as de la voltige

Matador de vingt piges

Un coquelicot qui bouge

Papillons rouges.

Moi, c’est gris d’alcool

Que je prends mon envol

Dans la rue vers minuit

Papillons gris.

La Lune les libre

Et, sous les rverbres

Ce sont les noctambules

Qui dambulent…

Les papillons… Les papillons…

Parfois, parmi le nombre

On voit une ombre

Qui fait parler ses yeux

Papillons bleus

Mais on n’coute rien:

On pense autre chose

Quand ses lvres nous causent

Papillons roses

Et parfois, on la suit

Sous son grand parapluie

Mais son prnom nous fuit

Papillons de nuit

Et quand, le lendemain

Il reste sur la main

L’ombre de son parfum

Tout un jardin

Elle est dj loin.

Elle n’est plus qu’un point

Et c’est le dsespoir

Papillons noirs…

Car sur le guridon

Griffonn au crayon

Il reste un papillon:

«Adieu Lon».

Les papillons… Les papillons…

Zonder te wachten op de kiel

Ik kom uit mijn schulp

De kazerne verlaten

Wie regeert mij?

Om over straat te slenteren

Met andere rekruten

In onze winterjassen

Groene vlinders.

Het is in het hart van de stad

burgerleven

Dat onze saldi dronken zijn.

De betoverde bourgeoises

Geen geld meer hebben

Gaan winkelen

Chique vlinders…

Vlinders... Vlinders...

De duivel neemt ons mee

Met de dode bladeren

Op het Grote Bal van Geesten

gele vlinders

Of in wat eten

Onder de sneeuwvlokken

Anglic en bevochtiging

Witte vlinders.

De sigaret in de snavel

Ik ga door met plukken

Naar beneden kijken

Een vlinder van as

in anonimiteit

Uit een bioscoop

Onder andere stof

Gekleed in het licht...

Vlinders... Vlinders...

Zeg dat mijn twintig jaar

Ik besteed ze aan het doden van de tijd

Zonder de glorie te kennen

Om maar één avond te zijn

Een aerobatic aas

De twintigjarige Matador

Een bewegende klaproos

Rode vlinders.

Ik, het is grijs van de alcohol

Dat ik vlucht

Op straat rond middernacht

Grijze vlinders.

De maan maakt ze vrij

En onder de straatverlichting

Het zijn de nachtbrakers

Wie dwaalt...

Vlinders... Vlinders...

Soms onder de nummer

We zien een schaduw

Wie laat zijn ogen spreken?

blauwe vlinders

Maar we luisteren nergens naar:

Wij denken iets anders

Wanneer zijn lippen ons veroorzaken

roze vlinders

En soms volgen we haar

Onder zijn grote paraplu

Maar zijn voornaam ontgaat ons

Nachtvlinders

En wanneer, de volgende dag

Het blijft bij de hand

De schaduw van haar parfum

Een hele tuin

Ze is al weg.

Ze is maar een stip

En het is wanhoop

Zwarte vlinders…

Omdat op de guridon

Potlood Griffon

Er blijft een vlinder:

"Vaarwel Leon".

Vlinders... Vlinders...