Les petits sabots - Thomas Fersen

Je m’en allais au bois

Pousser par une voix

J’avais dans les dix ans

Graine de paysan

Et les herbes des champs

Me montaient à la taille

Délaissant les batailles

Les rondes et les champs

Et les jeux de ballon

Laissant tout, je tenais salon

Dans le creux d’un buisson

Je recevais le lièvre

L’oisea, le hérisson

Je leur servais de l 'herbe

Et de l’eau du ruisseau

Mes mains faisaient le seau

Je n’avais jamais peur

Je n’avais jamais l’heure

J’imaginais qu’enfant

Je tétais une biche

Mes frères étaient ses faons

Et nous n'étions pas riches

Mais l’oreiller de paille

Le bel habit de peau

Me semblaient à ma taille

Ainsi que les petits sabots

Puis les herbes des champs

M’arrivèrent au genou

Le moment approchant

De quitter mon chez-nous

De quitter mon buisson

Et mon ami le lièvre

L’oiseau, le hérisson

Je leur portais de l’herbe

Et leur fis mes adieux

Parce que je m’en allais loin d’eux

Que j’aime tes baisers

J’y retrouve le bois

La biche dérangée

Se sauve devant moi

Ta langue est une feuille

Si lourde de rosée

Que j’aime tes baisers

Et ton cou de chevreuil

J’imagine qu’enfant

Tu tétais une biche

Tes frères étaient ses faons

Et vous n'étiez pas riches

Mais l’oreiller de paille

Le bel habit de peau

Te semblait à ta taille

Ainsi que les petits sabots

Ik ging naar het bos

Duwen door een stem

Ik was ongeveer tien jaar oud

Boerenzaad

En de grassen van de velden

Stijg tot mijn middel

De gevechten verlaten

Rondes en velden

En balspelen

Ik liet het allemaal achter, ik hield een salon

In de holte van een struik

Ik kreeg de haas

De vogel, de egel

Ik heb ze wiet geserveerd

En water uit de beek

Mijn handen maakten de emmer

Ik was nooit bang

Ik had nooit tijd

Ik stelde me dat als kind voor

Ik was een hinde aan het zogen

Mijn broers waren zijn reekalfjes

En we waren niet rijk

Maar het stro kussen

De mooie vacht van huid

Zag eruit als mijn maat

Evenals de klompjes

Dan de grassen van de velden

Kwam op mijn knie

De tijd nadert

Om mijn huis te verlaten

Om mijn bos te verlaten

En mijn vriend de haas

De vogel, de egel

Ik heb ze wiet meegebracht

En afscheid van ze nemen

Omdat ik bij hen weg ging

Dat ik van je kusjes hou

Ik vind het hout daar

Het gestoorde hert

ren van me weg

Je tong is een blad

Zo zwaar van de dauw

Dat ik van je kusjes hou

En je hertenhals

Ik stel me dat voor als kind

Je was een hinde aan het zogen

Je broers waren zijn reekalfjes

En je was niet rijk

Maar het stro kussen

De mooie vacht van huid

Zag eruit als jouw maat

Evenals de klompjes