Le vrai problème - Thomas Fersen

Le vrai problème, c’est qu’elle est riche

Elle a des terres et un château

Elle est amoureuse, elle s’en fiche

Et elle veut m’offrir une auto

M’offrir une auto, c’est gentil

Je ferais pas ma tête de lard

J’en rêve depuis qu’je suis tout p’tit

Et avec ses millions d’dollars

Pour elle si tu une somme ridicule

Mais je ne peux pas accepter

Je préfère mon vieux véhicules

Parce que c’est bon pour la santé

D’aller à l’usine en vélo

Ça fait travailler les mollets

Et ça fait perdre des kilos

Alors je rentre à Bagnolet

Où j’ai mes petites habitudes

Me l’ver à l’aube, aller bosser

Et rentrer le soir harassé

Par ma journée de servitude

L’inconvénient, c’est sa fortune

Elle veut tout l’temps payer l’restau

Pour moi qui n’ai jamais une thune

Qui mets toujours le même manteau

C’est un obstacle insurmontable

Il faut bien une ombre au tableau

Pourtant j’aime bien manger à table

Aut’chose que des patates à l’eau

Tous les jours une nouvelle surprise

Une montre ou une cravate de soie

Une canne ou une douzaine de chemise

Faut savoir prendre sur soi

Quand une fille est pleine de blé

Je me dis que le plus intelligent

C’est de l’accepter comme elle est

On ne peut pas changer les gens

Elle veut que j’aie des domestiques

Mais je veux pas qu’on m’prenne mon boulot

Mais pompes, c’est moi qui les astique

Passer le balai, c’est mon boulot

Elle voudrait que j’devienne oisif

Que je sois un panier percé

Que je ne pense qu'à dépenser

Mettons que je sois compréhensive

L’ennui c’est que le milliardaire

N’a pas les mêmes problèmes que moi

Mes poches sont pleines de courant d’air

J’ai du mal à finir le mois

Elle est friquée, c’est son défaut

Que voulez-vous, je le supporte

Et j’en profite, plus qu’il le faut

Avant qu’elle me fiche la porte

Avant qu’elle me fiche à la porte

Het echte probleem is dat ze rijk is

Ze heeft land en een kasteel

Ze is verliefd, het kan haar niet schelen

En ze wil me een auto geven

Geef me een auto, het is leuk

Ik zou geen grapje maken

Ik droom er al van sinds ik klein was

En met zijn miljoenen dollars

Voor haar als je een belachelijke som bent

Maar ik kan niet accepteren

Ik geef de voorkeur aan mijn oude voertuigen

Omdat het goed is voor je gezondheid

Met de fiets naar de fabriek

Het werkt de kuiten

En het zorgt ervoor dat je kilo's verliest

Dus ik ga terug naar Bagnolet

Waar ik mijn kleine gewoontes heb

Ik de worm bij het ochtendgloren, ga aan het werk

En 's avonds uitgeput thuiskomen

Op mijn dag van slavernij

Het nadeel is zijn fortuin

Ze wil altijd voor het restaurant betalen

Voor mij die nooit een cent hebben

Wie draagt ​​altijd dezelfde jas

Het is een onoverkomelijk obstakel

Er moet een schaduw op het bord zijn

Toch eet ik graag aan tafel

Alles behalve gekookte aardappelen

Elke dag een nieuwe verrassing

Een horloge of een zijden stropdas

Een wandelstok of een dozijn overhemden

Je moet weten hoe je het op je moet nemen

Wanneer een meisje vol tarwe zit

ik vind de slimste

Het is om het te accepteren zoals het is

Je kunt mensen niet veranderen

Ze wil dat ik bedienden heb

Maar ik wil niet dat mijn baan wordt afgenomen

Maar pumps, ik ben het die ze polijst

Vegen is mijn werk

Ze zou willen dat ik niets meer doe

Dat ik een verveelde mand ben

Dat ik alleen aan uitgaven denk

Laten we zeggen dat ik het begrijp

Het probleem is dat de miljardair

Heeft niet dezelfde problemen als ik

Mijn zakken zitten vol tocht

Ik heb moeite om de maand af te maken

Ze is gefouilleerd, dat is haar schuld

Wat wil je, ik steun het

En ik geniet ervan, meer dan nodig is

Voordat ze me eruit schopt

Voordat ze me de deur uit trapt