La chandelle - Thomas Fersen

Nous sommes trois

Elle, lui, moi

Moi, lui, elle

Et je tiens la chandelle

Un baiser les boutonne

Un baiser les unit

Ma petite personne

Fait le jour et la nuit

Dans les moments de gêne

Je détourne les yeux

Quand ça devient obscène

Je tousse un peu

Nous sommes trois

Elle, lui, moi

Moi, lui, elle

Et je tiens la chandelle

Je ne compte pas le chat

Car le chat est eunuque

Il préfère à tout ça

S’enrouler sur ma nuque

Et pendant qu’il ronronne

Moi je me sens de trop

C’est à cause de ma trogne

Qui effraie les oiseaux

Nous sommes trois

Elle, lui, moi

Moi, lui, elle

Et je tiens la chandelle

Et pourtant j’me sens mûr

Pour la belle aventure

Et j’irai à Cythère

Malgré le mal de mer

Je me dis qu’un de ces jours

Je passerai le flambeau

Et j’prendrai le paquebot

Pour la belle vie d’amour…

… Mais je tiens la chandelle

Qui tremblote sous la flotte

Car le temps s’adoucit

Il va chercher des clopes

Et ça sent le roussi

Quant à elle, ben, elle est myope

Et j’me fais du souci

J’ai bien peur qu’elle clabote

Ma pauvre bougie

Nous sommes trois

Elle, lui, moi

Moi, lui, elle

Et je tiens la chandelle

Elle est morte

La pâlotte

Quand il a claqué la porte

Cependant je serais fier

Que ma chanson éclaire

De sa lumière blême

Deux inconnus qui s’aiment

Nous serions trois

Elle, lui, moi

Moi, lui, elle

Je tiendrais la chandelle

We zijn met drie

Zij, hij, ik

ik, hem, haar

En ik houd de kaars vast

Een kus knoopt ze dicht

Een kus verenigt hen

Mijn kleine persoon

Dag en nacht gemaakt

In tijden van schaamte

ik kijk weg

Wanneer het obsceen wordt

ik hoest een beetje

We zijn met drie

Zij, hij, ik

ik, hem, haar

En ik houd de kaars vast

Ik tel de kat niet mee

Omdat de kat een eunuch is

Hij geeft de voorkeur aan dit alles

Wikkel om mijn nek

En terwijl hij spint

ik voel te veel

Het komt door mijn gezicht

Wie maakt de vogels bang?

We zijn met drie

Zij, hij, ik

ik, hem, haar

En ik houd de kaars vast

En toch voel ik me volwassen

Voor het grote avontuur

En ik ga naar Kythira

Ondanks de zeeziekte

Ik zeg tegen mezelf dat een dezer dagen

Ik zal de fakkel doorgeven

En ik neem de voering

Voor het mooie leven van de liefde...

…maar ik houd de kaars vast

Wie beeft onder de vloot

Omdat het weer mooier wordt

Hij gaat wat flikkers krijgen

En het ruikt verschroeid

Wat haar betreft, nou, ze is bijziend

En ik maak me zorgen

Ik ben bang dat ze aan het spetteren is

Mijn arme kaars

We zijn met drie

Zij, hij, ik

ik, hem, haar

En ik houd de kaars vast

Ze is dood

de palotte

Toen hij de deur dichtsloeg

Maar ik zou trots zijn

Moge mijn lied oplichten

Van zijn bleke licht

Twee verliefde vreemden

We zouden drie zijn

Zij, hij, ik

ik, hem, haar

Ik zou de kaars vasthouden