L'escalier - Thomas Fersen

L’escalier tourne

Dans l’immeuble où je perche

L’escalier monte

Au septième où je crèche

Quand dans sa vrille

Je lâche une bille

À la rembarde

J'écoute sa cascade

Jusqu'à la rue

Sa course tordue

Je lâche un rot

Dans ses anneaux

Je sonne aux portes

Et mes jambes m’emportent

L’escalier gronde

Que c’est quand même un monde

J’habite au 2 rue papillon

Vous reconnaîtrez la maison

Chaque nuit

L’escalier me tourmente

Dans son puit

Montent mes eaux dormantes

Je vois des pièges

Dans ses arpèges

L’escalier craque

La concierge me traque

À coups de trique

J’apprends la musique:

Leçon d’morale

Dans la spirale

Et dans la cage

Je promet d'être sage

(Parole d’oiseau

Derrière les barreaux)

J’habite au 4 rue de la Lune

Ceci est un couplet nocturne

Chaque jour

Je grandis de la sorte

Qu’un beau jour

Je me baisse aux portes

Quant à l’amour

Je tourne autour

Dans l’escalier

Quand elle me dit bonjour

C’est un rosier

Grimpant dans une tour

Contre la rampe

Entre deux lampes

Et entre ses bras

Je quitte l'âge ingrat

Sous le riz

Nous quittons la mairie

J’habite au 6 rue de la gaîté

La porte n’est jamais fermée

De trap draait

In het gebouw waar ik zit

De trap gaat omhoog

Op de zevende waar ik wieg

Wanneer in zijn spin

ik laat een bal vallen

Bij de reling

Ik luister naar zijn stunt

Tot de straat

Zijn verdraaide race

ik boer

In zijn ringen

ik bel aan

En mijn benen dragen me

De trap rommelt

Dat het nog steeds een wereld is

Ik woon in rue Papillon 2

Je herkent het huis

Elke nacht

De trap kwelt me

in zijn put

Mijn slapende wateren stijgen

ik zie vallen

In zijn arpeggio's

De trap kraakt

De conciërge stalkt me

Knuppel

Ik leer muziek:

morele les

In de spiraal

En in de kooi

Ik beloof wijs te zijn

(Vogelpraat)

Achter de tralies)

Ik woon op 4 rue de la Lune

Dit is een nachtelijk vers

Elke dag

Ik groei zo op

Die ene fijne dag

Ik buk voor de deuren

Wat betreft liefde

ik draai om

In de trap

Als ze hallo tegen me zegt

Het is een rozenstruik

Een toren beklimmen

Tegen de helling

Tussen twee lampen

En in zijn armen

Ik verlaat de ondankbare leeftijd

Onder de rijst

We verlaten het gemeentehuis

Ik woon in de rue de la Gaîté 6 6

De deur is nooit gesloten