Hyacinthe - Thomas Fersen

Il a un prénom de fleur

A les cheveux qui s’en vont

Et ses grosses mains d'étrangleur

Sentent le savons

Hyacinthe, Hyactinthe

J’lui confirai pas ma soeur

J’refuserai sont parapluie

Et j’prendrai pas l’ascenseur

Tou seul avec lui

Hyacinthe, Hyacinthe

Même s’il sent la camomille

Même s’il propose des cachous

Même si j’me sens en famille

En présence d’un fou

Hyacinthe

Il a un rire de fillette

Quand un oiseau du seigneur

Dans ses grosses mains d'étrangleur

Vient manger des miettes

Hyacinthe, Hyacinthe

C’est peut-être moi qui déraille

Mais si j'étais une caille

J’aimerai mieux mourir de faim

Qu de manger dans la main

De Hyacinthe, Hyacinthe…

Ce formidable boudin

Qu’en a fait Jeannine, plus d’un

Parc’qu’avec un air benoit

Il brise une noix

Moi-même je change de couleur

J’me sens devenir liquide

J’me sens tomber dans le vide

Quand Hyacinthe l'étrangleur

Croise mon chemin

Hyacinthe

Cheveux rare, barde noire

Je rajoute un entonoire

Dans un coin de mon cahier

Je fais le portrait de Hyacinthe

Malgrès mon trèfle à quatre feuille

Ma medaille de communion

J’vais plus aux WC tout seul

Sans aprehension

Hiacinthe, Hyacinthe…

Si vous rencontrez Hyacinthe

Avant que le jour s’enfuit

Alors que la cloche tinte

Alors qu’il s’ennuit

Sans un cris, sans une plainte

Sans un bruit, sans une quinte

Vous partirez faire fortune

Dans la région de la lune

Car lorqu’il pète un fusible

Il n’a plus de sentiments

Mais il a les pieds sensibles

Et dans son logement

Hyacinthe, Hyacinthe

Rentre ses pieds dans une bassine

Et romp avec le passer

Ca confience assassine

De fleur est tapissée

Hyacinthe, Hyacinthe…

Hij heeft een bloemennaam

Heeft haaruitval

En zijn grote wurghanden

Ruik de zeep

Hyacint, Hyactinthe

Ik zal mijn zus niet aan hem toevertrouwen

Ik zal zijn paraplu weigeren

En ik ga niet met de lift

Helemaal alleen met hem

Hyacint, Hyacint

Ook al ruikt het naar kamille

Zelfs als hij cashewnoten aanbiedt

Ook al voel ik me als familie

In aanwezigheid van een gek

hyacint

Hij heeft een meisjesachtige lach

Wanneer een vogel van de heer

In zijn grote wurghanden

Kom kruimels eten

Hyacint, Hyacint

Misschien ben ik het die ontspoord is

Maar als ik een kwartel was

Ik zou liever verhongeren

Wat eet je uit de hand?

Van hyacint, hyacint...

Deze heerlijke worst

Wat deed Jeannine ermee, meer dan één

Want met een goedaardige lucht

Hij kraakt een noot

Zelf verander ik van kleur

Ik voel mezelf vloeibaar worden

Ik voel mezelf in de leegte vallen

Toen Hyacinthe de wurger

kruis mijn pad

hyacint

Zeldzaam haar, zwarte baard

Ik voeg een trechter toe

In een hoekje van mijn notitieboekje

Ik maak het portret van Hyacinthe

Ondanks mijn klavertje vier

Mijn communie medaille

Ik ga niet meer alleen naar het toilet

zonder vrees

Hiacint, Hyacint…

Als je Hyacinthe ontmoet

Voordat de dag voorbij is

Als de bel gaat

Terwijl hij zich verveelt

Zonder een schreeuw, zonder een klacht

Zonder geluid, zonder kwint

Je gaat een fortuin verdienen

In de regio van de maan

Want als hij een lont doorslaat

Hij heeft geen gevoelens meer

Maar hij heeft gevoelige voeten

En in zijn logement

Hyacint, Hyacint

Zet je voeten in een bassin

En breken met het verleden

Dat vertrouwen is dodelijk

Van bloem is voorzien van vloerbedekking

Hyacint, Hyacint…