Dans les rochers de Beg-an-Fry - Thomas Fersen

Dans les rochers de Beg-an-Fry

Habitait un très vieux homard

Il ne quittait pas son abri

Il ne quittait pas son plumard

Il avait un pantalon bleu

Dans lequel il mettait sa queue

Très apprécié des gastronomes

Les femmes aussi bien que les hommes

Il était un peu misanthrope

Cela se conçoit aisément

Il tenait à sauver son froc

Et sa queue naturellement

Il ne sortait pas de chez lui

Sauf à la faveur de la nuit

Dans les marées, dans les cuvettes

Il pinçait le cul des crevettes

Il pinçait le cul par surprise

Et de confusion je suppose

Certaines crevettes sont roses

Tandis que les autres sont grises

Il était un peu cannibale

Et cela semait la terreur

Il y voyait tellement mal

Qu’il mangea sa mère par erreur

Et à la faveur de la houle

Leur manière de plaisanterie

Il allait taquiner les moules

Dans les rochers de Ben-an-Fry

On lui proposait le lapin

Mais le homard n’en voulait pas

Il ne lui restait que trois dents

Qui branlaient avec le courant

Mais un jour il connu sa fin

Et sa queue fut très appréciée

Il entra au fond du casier

Prendre un petit verre de vin

Petit verre qu’on lui offrit

Dans les rochers de Beg-an-Fry

Puis je n’ai plus entendu parler de lui

In de rotsen van Beg-an-Fry

Leefde een heel oude kreeft?

Hij verliet zijn schuilplaats niet

Hij zou zijn zak niet verlaten

Hij had een blauwe broek aan

waarin hij zijn staart stak

Zeer populair bij fijnproevers

Zowel vrouwen als mannen

Hij was een beetje een misantroop

Het is gemakkelijk voor te stellen

Hij wilde zijn broek redden

En zijn staart natuurlijk

Hij kwam zijn huis niet uit

Behalve in het voordeel van de nacht

In de getijden, in de bassins

Hij was de garnalen aan het knijpen

Hij kneep verrast in zijn kont

En verwarring denk ik

Sommige garnalen zijn roze

Terwijl de anderen grijs zijn

Hij was een beetje een kannibaal

En het zaaide terreur

Hij zag zo slecht

Dat hij zijn moeder per ongeluk heeft opgegeten

En in het voordeel van de deining

Hun manier van grappen maken

Hij ging de mosselen plagen

In de rotsen van Ben-an-Fry

Hij kreeg het konijn aangeboden

Maar de kreeft wilde het niet

Hij had nog maar drie tanden

Wie schokte met de stroom

Maar op een dag ontmoette hij zijn einde

En zijn staart werd zeer gewaardeerd

Hij ging de bodem van het kluisje binnen

Drink een klein glaasje wijn

Klein glas aangeboden aan hem

In de rotsen van Beg-an-Fry

Toen hoorde ik niets meer van hem