Bijou - Thomas Fersen

Dans les plis des rideaux

Se cachent les assassins

Mais les plis de ton corps

Sont plus dangereux encore

Tu me prends par la main

Tu promène mes phalanges

Et nous dérangeons les anges

Endormis sur ce chemin

Tu t’assois sur mon chapeau

Tu n'écrase pas tes mégots

Tu siffles mon Cognac

Et ton rire est démoniaque

Tu viens frapper un grand coup

Dans ma vie de hibou

Mais pour tes beaux yeux, Bijou

Mon coeur fait le Jacques

Bijou est dans la vis

De l’escalier d’service

Elle vient frapper à la porte

De ma vie de cloporte

Et même si elle me propose

Ce que durent les roses

Je troque mon bouquin

Pour le lit à baldaquin

Tu viens chez moi, tu m’enfumes

Tu m’traite de vieux légume

Tu siffles mon Cognac

Et ton rire est démoniaque

Tu viens frapper un grand coup

Dans ma vie de hibou

Mais pour tes beaux yeux, Bijou

Mon coeur fait le Jacques

Bijou est dans la vis

De l’escalier d’service

Elle vient frapper: toc, toc, toc

Dans ma vie de cloporte

Dans mon petit lit cage

Tu m’apportes des oranges

Avec cette allure étrange

Qui fait parler les voisins

Tu mets ton doigt sur l’oeilleton

Tu m’traites de vieux crouton

Tu siffles mon Cognac

Et ton rire est démoniaque

Tu viens frapper un grand coup

Dans ma vie de hibou

Mais pour tes beaux yeux, Bijou

Mon coeur fait le Jacques

Et sous les couvertures

J’alterne les lectures:

Un poème d’Edgar Poe

Avec celui de ta peau

Cette fois je fais ma prière

Et je fume la dernière

Aux genoux de mon bourreau

En pleurant comme un veau

Tu t’assois sur mon chapeau

Tu n'écrase pas tes mégots

Tu mets le feu à la chambre

Tout est réduit en cendres

De ma vie de hibou

Il ne reste rien du tout

Mais pour tes beaux yeux, Bijou

Mon coeur fait le Jacques

In de plooien van de gordijnen

Verberg de moordenaars

Maar de plooien van je lichaam

Zijn nog gevaarlijker

Je neemt me bij de hand

Je loopt op mijn knokkels

En we vallen de engelen lastig

In slaap op dit pad

Je zit op mijn hoed

Je verplettert je kont niet

Jij fluit mijn Cognac

En je lach is slecht

Je komt en slaat een klap

In mijn uilenleven

Maar voor je mooie ogen, Bijou

Mijn hart gaat Jacques

Juweel zit in de schroef

Vanaf de diensttrap

Ze komt aan de deur kloppen

Van mijn pissebed leven

En zelfs als ze me ten huwelijk vraagt

Welke rozen gaan het laatst

Ik ruil mijn boek

Voor het hemelbed

Je komt naar mijn huis, je rookt me uit

Je behandelt me ​​als een oude groente

Jij fluit mijn Cognac

En je lach is slecht

Je komt en slaat een klap

In mijn uilenleven

Maar voor je mooie ogen, Bijou

Mijn hart gaat Jacques

Juweel zit in de schroef

Vanaf de diensttrap

Ze komt kloppen: klop, klop, klop

In mijn leven van pissebedden

In mijn kleine kooibed

Jij brengt mij sinaasappels

Met deze vreemde blik

Wie laat de buren praten

Je legt je vinger op de oogschelp

Je noemt me een oude crouton

Jij fluit mijn Cognac

En je lach is slecht

Je komt en slaat een klap

In mijn uilenleven

Maar voor je mooie ogen, Bijou

Mijn hart gaat Jacques

En onder de dekens

Ik wissel de lezingen af:

Een gedicht van Edgar Poe

Met die van je huid

Deze keer bid ik

En ik rook de laatste

Op de knieën van mijn beul

Huilen als een kalf

Je zit op mijn hoed

Je verplettert je kont niet

Je steekt de kamer in brand

Alles wordt tot as gereduceerd

Van mijn uilenleven

Er is helemaal niets meer over

Maar voor je mooie ogen, Bijou

Mijn hart gaat Jacques