Пролог - The Meto

Тшшш – прислушайся…

Слышишь, как тихо?

Он замолчал.

На время, пока ты вновь не обратишь на него внимание.

Ты наверное не понял о чем я, не страшно, я дам тебе вторую попытку… постарайся прислушаться повнимательней.

Нет?

Все еще нет?

Аааа, если я все расскажу, он сразу поймет, что речь про него и унять его будет сложнее.

Ладно, хватит интриг, ты все равно не понял бы, потому что он стал тебе как родной!

Я говорю про голос, в твоей голове.

Тот голос, что постоянно говорит с тобой, поддерживает, осуждает, напоминает о чем то, и часто ведет задушевные беседы перед сном.

Я знаю, ты полностью уверен, что в эти моменты ты разговариваешь сам с собой, но хоть когда нибудь, ты задумывался о том, чей в действительность это голос?

С кем ты разговариваешь?

Тшшш – прислушайся…

Shhh - luister...

Hoor je hoe stil het is?

Hij viel stil.

Een tijdje, totdat je weer aandacht aan hem schenkt.

Je hebt waarschijnlijk niet begrepen wat ik bedoel, maak je geen zorgen, ik zal je een tweede poging geven ... probeer goed te luisteren.

Niet?

Nog steeds nee?

Ahhh, als ik alles vertel, zal hij meteen begrijpen dat het over hem gaat en zal het moeilijker zijn om hem te sussen.

Oké, genoeg intriges, je zou het nog steeds niet begrijpen, want hij werd als een inboorling voor jou!

Ik heb het over de stem in je hoofd.

Die stem die constant tot je spreekt, ondersteunt, veroordeelt, je ergens aan herinnert en vaak intieme gesprekken leidt voordat je naar bed gaat.

Ik weet dat je er vrij zeker van bent dat je op deze momenten tegen jezelf praat, maar heb je je ooit afgevraagd wiens stem het werkelijk is?

Tegen wie praat je?

Shhh - luister...