Акт 2. Голос совести - The Meto

Голос совести.

И часто ты прислушивался к Голосу совести?

Не знаешь?

Жаль, что ты меня не послушал.

Я не ожидал от тебя столь необдуманного поступка, но теперь уже ничего не поделать.

Город ждёт своих героев.

Он так широко открыл для вас свои двери, что вам даже пришлось перебить стражу, чтобы войти.

Какое изысканное гостеприимство, не правда ли?

О, прости, что задел твои чувства, ты думал, что тебя там ждут, что все они нуждаются в твоей помощи?

Сюрприз!

Всё как раз наоборот, ты и есть главный враг Города.

А Голос Совести тебе разве не сказал?

Что ж, поверь, это далеко не все сюрпризы

Я не буду раскрывать тебе все карты, теперь это уже не в моих интересах.

Скоро ты сам все поймешь.

Но, позволь мне потешить моё больное любопытство.

Голос совести уже рассказал тебе одну очень интересную особенность Города и его обитателей?

Нет?

Ну, тогда не смею Вас больше задерживать.

Приятного путешествия.

(Смех)

De stem van het geweten.

En hoe vaak heb je geluisterd naar de stem van het geweten?

Je weet het niet?

Het spijt me dat je niet naar me hebt geluisterd.

Ik had zo'n ondoordachte daad niet van je verwacht, maar nu is er niets aan te doen.

De stad wacht op haar helden.

Hij opende zijn deuren zo wijd voor je dat je zelfs de bewakers moest doden om binnen te komen.

Wat een voortreffelijke gastvrijheid, nietwaar?

Oh, het spijt me dat ik je gevoelens heb gekwetst, dacht je dat ze daar op je wachtten, dat ze allemaal je hulp nodig hadden?

Verrassing!

Integendeel, jij bent de grootste vijand van de stad.

Heeft de Stem van het Geweten het je niet verteld?

Nou, geloof me, het zijn niet allemaal verrassingen

Ik zal je niet alle kaarten laten zien, nu is het niet meer in mijn belang.

Binnenkort zul je alles begrijpen.

Maar laat me mijn zieke nieuwsgierigheid bevredigen.

Heeft de stem van het geweten u al een heel interessant kenmerk van de stad en haar inwoners verteld?

Niet?

Nou, dan durf ik je niet langer vast te houden.

Heb een voorspoedige reis.

(Lachen)