Голос ненависти - The Meto

Ты слышишь шаги?

Это время пришло.

Оно путь замыкается в круг.

Следи, о чем хочешь сказать.

Ведь Слово - оружие и пули его не лгут.

Но ты молчал, покидая последний причал,

О как же глупо.

Я вижу тебя насквозь,

И я вижу ходячего трупа.

Посмотри, кем я стал.

Ты помнишь меня другим?

Не было острых клыков, шипы не усыпали спину.

Ты помнишь моё имя?

Ты помнишь, кем я был?

Я наспех придуманный друг, я хранил твой придуманный мир

Я голос теней - голос священный.

(теперь)

Голос ненависти к тебе,

Голос, мешающий спать по ночам,

Голос страданий в твоей голове.

И я стал твоим злым демоном,

Как те, что воют во тьме.

Они были мечтами, были надеждами

И все подчинялись тебе!

И когда причал опустел

Я остался на том берегу

Я смотрел на закат и видел, как ты уплывал к своему маяку

Я слышал пенье сирен, я чуял девятый вал.

Ты плыл за надеждой на свет,

Но встретил тьму и провал.

Считаешь меня сумасшедшим?

Глупец!

Посмотри-ка вокруг!

Ты погубил голос совести,

Руками своих же слуг.

Но время делает круг.

Стреляй!

Стреляй не щадя!

Мой самый последний друг, воюющий против себя.

Ты тысячи раз умирал, бежав от последствий к итогу.

И тысячи раз - провал!

Зачем ты вернулся снова?

Убийца прекрасно знал, какую он платит услугу.

Заточенный острый кинжал теперь не поможет сбежать отсюда.

Смотри на меня, смотри мне в глаза и плачь!

Ты ответишь за всё, за всё, что ты сделал, предатель!

Стража, ну же, взять его, он виновен во всех убийствах

Я вижу тебя насквозь - твоё место во мраке темницы!

Город идёт в резонанс, играя не в том строю

Город сводит с ума, заглушает песню твою.

Город тебе отомстил.

Прощай, мой последний друг!

Закрывается дверь, замыкается круг.

Hoor je stappen?

Die tijd is aangebroken.

Het sluit het pad in een cirkel af.

Let op wat je wilt zeggen.

Het Woord is tenslotte een wapen en zijn kogels liegen niet.

Maar je zweeg en verliet de laatste pier,

O wat dom.

ik zie je door,

En ik zie een wandelend lijk.

Kijk wat ik ben geworden.

Herinner je je mij anders?

Er waren geen scherpe hoektanden, doornen strooiden niet over de rug.

Herinner je mijn naam?

Weet je nog wie ik was?

Ik ben een haastig verzonnen vriend, ik heb je verzonnen wereld bewaard

Ik ben de stem van de schaduwen - de stem van het heilige.

(nu)

Stem van haat voor jou

De stem die 's nachts de slaap verstoort

De stem van het lijden in je hoofd.

En ik werd je boze demon

Zoals degenen die huilen in het donker.

Het waren dromen, het waren hoop

En iedereen gehoorzaamde je!

En toen de pier leeg was

Ik bleef op die kust

Ik keek naar de zonsondergang en zag je naar je vuurtoren varen

Ik hoorde de sirenes, ik rook de negende golf.

Je zwom naar de hoop op licht,

Maar ontmoette duisternis en mislukking.

Denk je dat ik gek ben?

Gek!

Kijk om je heen!

Je hebt de stem van het geweten gedood

Door de handen van hun eigen dienaren.

Maar de tijd maakt een cirkel.

Schieten!

Schiet zonder genade!

Mijn allerlaatste vriend die tegen zichzelf vecht.

Je bent duizend keer gestorven, rennend van de gevolgen naar de uitkomst.

En duizend keer - mislukking!

Waarom ben je weer terug?

De moordenaar wist heel goed wat voor soort dienst hij betaalde.

Een geslepen scherpe dolk zal je niet langer helpen om hier te ontsnappen.

Kijk naar mij, kijk in mijn ogen en huil!

Je zult je voor alles verantwoorden, voor alles wat je hebt gedaan, verrader!

Bewakers, kom op, pak hem, hij is schuldig aan alle moorden

Ik kijk dwars door je heen - jouw plaats is in de duisternis van de kerker!

De stad gaat in resonantie en speelt in de verkeerde volgorde

De stad maakt je gek, overstemt je lied.

De stad heeft je gewroken.

Vaarwel, mijn laatste vriend!

De deur gaat dicht, de cirkel sluit.