Бей, беги - The Meto

Я наблюдал этот сюжет тысячи раз, мои ноги ловят дно,

И я знаю наперёд, кто ждёт меня за углом.

И выбраться не дано, прости, но таков закон,

Что здесь надо умереть, чтоб бежать из секты снов.

Время как будто замерло, и я помню,

Что очень скоро войдёт сталь под моё ребро.

Но я больше не боюсь, в который раз

Зло внутри победит, ну а я проснусь.

Я всё выучил наизусть, где тупик,

Где мой крик, где опять остановиться пульс.

Это похоже на бэдтрип, но а сейчас -

Обернись, посмотри, голос совести убит.

Эти демоны созданы злостью.

Его броня, увы, не задержала их когти

И я посмел одного его бросить в самый последний момент

А он кричал вслед –

Бей, беги, спасать других напрасно

Красной кровью бьёт в глаза опасность

Быстро тает лёд твоих шансов

Падает меч.

Зло внутри тебя горит язвой

Меркнет свет совести и разума

Тьма сделала шаг, прекрасно.

теперь наш черед.

Жечь

Я вижу знак, про себя я считаю до десяти -

Ещё немного осталось своё тело нести мне.

Орды демонов дышат в спину, не робей -

Мой убийца впереди, он сделает все быстрее.

Вот тот самый переулок.

Неудачное место я выбрал для ночных прогулок.

Враг не дремлет, врага не видно

Через секунды всё закончиться ударом в спину.

Я наблюдаю это всё в который раз,

Я не могу ничего сделать, помоги,

Пора закончить рассказ.

Из ниоткуда в никуда слышны шаги.

Но будто призрак, кем-то будто призван

Шорох или призвук, грохот будто выстрел,

Но разлетелись мысли - кто-то остановил смерть,

Я не видел лиц, но кто-то сумел успеть…

Бей, беги, спасать других напрасно

Красной кровью бьёт в глаза опасность

Быстро тает лёд твоих шансов

Падает меч.

Зло внутри тебя горит язвой

Меркнет свет совести и разума

Тьма сделала шаг, прекрасно.

теперь наш черед.

Ik heb dit verhaal duizend keer bekeken, mijn voeten raken de bodem

En ik weet van tevoren wie er om de hoek op me wacht.

En het is niet gegeven om eruit te komen, het spijt me, maar zo is de wet,

Dat je hier moet sterven om te ontsnappen aan de Droomsekte.

De tijd lijkt stil te staan ​​en ik herinner me

Dat zeer binnenkort staal zal onder mijn rib komen.

Maar ik ben niet meer bang, voor de zoveelste keer

Het kwaad van binnen zal winnen, nou, ik zal wakker worden.

Ik heb alles uit mijn hoofd geleerd, waar is de doodlopende weg,

Waar is mijn schreeuw, waar is de puls om weer te stoppen.

Het is als een slechte reis, maar nu...

Draai je om, kijk, de stem van het geweten wordt gedood.

Deze demonen worden gecreëerd door woede.

Zijn wapenrusting hield helaas hun klauwen niet vast.

En ik durfde hem op het allerlaatste moment alleen te laten

En hij schreeuwde na -

Sla, ren, red anderen tevergeefs

Rood bloed raakt de ogen van gevaar

Het ijs van je kansen smelt snel

Het zwaard valt.

Het kwaad in je brandt met een maagzweer

Het licht van geweten en rede dooft

De duisternis heeft een stap gezet, prima.

nu is het onze beurt.

Brandwond

Ik zie een bord, voor mezelf tel ik tot tien -

Er is nog een beetje over om mijn lichaam te dragen.

Hordes demonen ademen in de rug, wees niet verlegen -

Mijn moordenaar loopt voorop, hij zal alles sneller maken.

Dit is hetzelfde steegje.

Ik koos een ongelukkige plek voor nachtwandelingen.

De vijand slaapt niet, de vijand is niet zichtbaar

Binnen enkele seconden zal alles eindigen met een klap in de rug.

Ik kijk het allemaal nog eens,

Ik kan niets doen, help me

Het is tijd om het verhaal af te maken.

Voetstappen zijn uit het niets te horen.

Maar als een geest, alsof hij door iemand is geroepen

Een geritsel of een boventoon, een brul als een schot,

Maar gedachten verspreidden zich - iemand stopte de dood,

Ik zag de gezichten niet, maar iemand slaagde erin om het te vangen ...

Sla, ren, red anderen tevergeefs

Rood bloed raakt de ogen van gevaar

Het ijs van je kansen smelt snel

Het zwaard valt.

Het kwaad in je brandt met een maagzweer

Het licht van geweten en rede dooft

De duisternis heeft een stap gezet, prima.

nu is het onze beurt.