Regret - The Lulls in Traffic, Ceschi

Check

Awkward and sensual, a drunk intellectual

I eat your shadow for breakfast, now it won’t let me go

Social obligations remember me

When I helped you lay the bricks

Mason, tending sheep

I’m just another blurry face in the background of someone’s home video

And as far as pity goes, I call this city home in vain

Every promise I broke along the way

Ashamed and living long

Closed narcissistic textbook for all the right reasons

But still left shook 'cause there’s nothing left in this town

Spit at my reflection 'cause I let you all down

Maybe I searched for something I could never find

Now I think every moment how I’ve wasted all my time

And I’m screaming out, «Don't let me down»

Yeah, well, don’t let me down

I’ve got a sour grape syndrome that deserves its own attendant

With a smiley face and a silver pendant

I penned it, but I forgot logic in the backseat of the taxi

Now I’m stranded on earth fighting the waves of the black sea

I had a craving to crave, I live in my own light

But in this labyrinth maze, a wrong shared is half right

Now I’m baked out of colors and pasted notes

And I awake to the mother of my wasted hope

Hope my brain can cope with another painful stroke

Of a brush with paint that flows deep with the veins that I’m dosed

Fumbling over the memories maybe so close they linger

Lost in the calm of the winter, marked by tasteless jokes

Was a patient bloke, but my patience broke

Now I’m draped in the foam of salty seas with waves that choke

This damn disease I know

It makes me dream of better histories glittering with gleaming gold

I wish i could take it all back

Every mistake, every thought that I ever had

Erased and gone in the morning fog in a flash

But it’s never easy as that when dreams are defeated

And dragged to the ground

I’ll scream to clouds now

Nothing lasts

Maybe I searched for something I could never find

Now I think every moment how I’ve wasted all my time

And I’m screaming out, «Don't let me down»

Yeah, well, don’t let me down

Maybe I searched for something I could never find

Now I think every moment how I’ve wasted all my time

And now there’s nothing here so I left it all behind

And I’m screaming out, «Don't let me down»

Maybe I searched for something I could never find

Now I think every moment how I’ve wasted all my time

And I’m screaming out, «Don't let me down»

Yeah, well, don’t let me down

Controleren

Onhandig en sensueel, een dronken intellectueel

Ik eet je schaduw op als ontbijt, nu laat hij me niet meer los

Sociale verplichtingen onthoud mij

Toen ik je hielp met het leggen van de stenen

Vrijmetselaar, schapen hoeden

Ik ben gewoon een wazig gezicht op de achtergrond van iemands homevideo

En wat medelijden betreft, ik noem deze stad tevergeefs thuis

Elke belofte die ik onderweg heb gebroken

Beschaamd en lang leven

Gesloten narcistisch leerboek om de juiste redenen

Maar nog steeds schudde links, want er is niets meer in deze stad

Spuug op mijn spiegelbeeld omdat ik jullie allemaal in de steek heb gelaten

Misschien heb ik naar iets gezocht dat ik nooit heb kunnen vinden

Nu denk ik elk moment hoe ik al mijn tijd heb verspild

En ik schreeuw het uit: "Laat me niet in de steek"

Ja, nou, laat me niet in de steek

Ik heb een zure druivensyndroom dat zijn eigen begeleider verdient

Met een smiley en een zilveren hangertje

Ik heb het opgeschreven, maar ik ben de logica op de achterbank van de taxi vergeten

Nu ben ik gestrand op aarde vechtend tegen de golven van de Zwarte Zee

Ik had een verlangen om naar te verlangen, ik leef in mijn eigen licht

Maar in dit labyrint-doolhof is een verkeerd gedeeld half goed

Nu ben ik uit de kleuren en geplakte notities

En ik word wakker met de moeder van mijn verspilde hoop

Ik hoop dat mijn hersenen weer een pijnlijke beroerte aankunnen

Van een penseel met verf die diep stroomt met de aderen die ik heb gedoseerd

De herinneringen aan het rommelen, misschien zo dichtbij dat ze blijven hangen

Verdwaald in de rust van de winter, gekenmerkt door smakeloze grappen

Was een geduldige kerel, maar mijn geduld brak

Nu ben ik gedrapeerd in het schuim van zoute zeeën met golven die stikken

Deze verdomde ziekte die ik ken

Het doet me dromen van betere geschiedenissen die glinsteren van glanzend goud

Ik wou dat ik het allemaal terug kon nemen

Elke fout, elke gedachte die ik ooit heb gehad

In een oogwenk gewist en verdwenen in de ochtendmist

Maar het is nooit zo eenvoudig als wanneer dromen worden verslagen

En naar de grond gesleept

Ik schreeuw nu naar de wolken

Niks blijft duren

Misschien heb ik naar iets gezocht dat ik nooit heb kunnen vinden

Nu denk ik elk moment hoe ik al mijn tijd heb verspild

En ik schreeuw het uit: "Laat me niet in de steek"

Ja, nou, laat me niet in de steek

Misschien heb ik naar iets gezocht dat ik nooit heb kunnen vinden

Nu denk ik elk moment hoe ik al mijn tijd heb verspild

En nu is er hier niets, dus ik liet het allemaal achter

En ik schreeuw het uit: "Laat me niet in de steek"

Misschien heb ik naar iets gezocht dat ik nooit heb kunnen vinden

Nu denk ik elk moment hoe ik al mijn tijd heb verspild

En ik schreeuw het uit: "Laat me niet in de steek"

Ja, nou, laat me niet in de steek