The One Man Band Broke Up - Ceschi

The one man band broke up

The one man band broke up

Due to creative differences

The one man band broke up

And everybody mourned the passing by passing along

Oh fuck a simple requiem

For the moments in the dusty record bins once lived in by kings

Now graveyards for great stars that will never reign again

These deserts full of fractured limbs and scattered instruments that can still

sing like kids

Are rotting into nothingness and the abyss is dim

I remember when you kept time with the bass drum pedal

While your left foot played organ melodies…

A harmonica…

A banjo…

When you put an old hat out for the crowd passersby wearing suits and ties

tried to hide

But they couldn’t possibly deny your banshee cries

Five decades in a wishing well

Only waiting for someone to toss a pail

Or a life vest

Or some type of help

But your body failed

And your mind failed

And your career fell into oblivion with the rest of your peers

Loving what you did only got you so far through these years

The moral of the story is

No one really gives a shit

But don’t cry for the swatted flies

They loved what they did

The moral of the story is

No one really gives a shit

But don’t cry for the swatted flies

They loved what they did

De eenmansband is uit elkaar

De eenmansband is uit elkaar

Vanwege creatieve verschillen

De eenmansband is uit elkaar

En iedereen rouwde om het voorbijgaan door door te gaan

Oh fuck een simpel requiem

Voor de momenten in de stoffige platenbakken waarin ooit koningen woonden

Nu begraafplaatsen voor grote sterren die nooit meer zullen regeren

Deze woestijnen vol gebroken ledematen en verspreide instrumenten die nog steeds kunnen...

zingen als kinderen

Rotten in het niets en de afgrond is vaag

Ik weet nog dat je de maat bijhield met het basdrumpedaal

Terwijl je linkervoet orgelmelodieën speelde...

Een mondharmonica…

Een banjo…

Wanneer je een oude hoed uitsteekt voor de menigte voorbijgangers die pakken en stropdassen draagt

probeerde te verbergen

Maar ze kunnen je banshee-kreten onmogelijk ontkennen

Vijf decennia in een wensput

Alleen wachten tot iemand een emmer gooit

Of een reddingsvest

Of een soort van hulp

Maar je lichaam faalde

En je geest faalde

En je carrière raakte in de vergetelheid bij de rest van je leeftijdsgenoten

Door te houden van wat je deed, ben je de afgelopen jaren alleen zo ver gekomen

De moraal van het verhaal is:

Het kan niemand echt iets schelen

Maar huil niet om de geslagen vliegen

Ze hielden van wat ze deden

De moraal van het verhaal is:

Het kan niemand echt iets schelen

Maar huil niet om de geslagen vliegen

Ze hielden van wat ze deden