Unpleasant Breakfast - The Hold Steady

Every morning we burn the bread

Walk it down to the waters edge

See the seagulls eat cigarettes

Check your breath in a spoon

All your stuff in the storage shed

Twisted sheets on the trundle bed

And the anti-psychosis meds

Made you feel all marooned

Last summer at the shore when I was working cleaning carpets

At some hotel that was haunted by some sailor who supposedly was murdered

After losing all his treasure in the harbor

That’s back when I found romance in these ghosts

I was honestly more bothered by the hundred miles of hallways

Than the clanking of the shackles or the shadows in the doorway

And we snuck into the ballroom and made echoes in it’s empty

And I grabbed you and I spun you and we both just started laughing

All the burns on the windowsill

Says she’s crazy about horses still

All these anti-psychosis pills

So much power and grace

Up there on South Ocean View

All the shells made me think of you

We bought into a three for two

And a strawberry shake

First it’s April then it’s August

It’s the cost of doing business

You were scared and over cautious

The whole breakfast was unpleasant

You just can’t keep throwing up and then cover it with sawdust

And expect us not to notice and pretend it didn’t happen

Last summer at the shoreline

When you walked into the water

Went out up to your waistline

And turned back to face the camera

Rolled your eyes back in their sockets

Then you raised your middle fingers

Defiant and undamaged

That’s when I took the picture

And this year we were standing

Looking out off the veranda

You said, «Yeah, I guess it’s pretty

But I’m a shell of what I once was»

That girl in last year’s picture

Is now haunting her own hallways

I no longer see the romance in these ghosts

This coffee’s cold, this toast is gross

I no longer see the romance in these ghosts

Elke ochtend verbranden we het brood

Loop naar beneden tot aan de waterkant

Zie de meeuwen sigaretten eten

Controleer je adem met een lepel

Al je spullen in de berging

Gedraaide lakens op het uitschuifbed

En de medicijnen tegen psychose

Voelde je helemaal gestrand

Afgelopen zomer aan de kust toen ik tapijten aan het schoonmaken was

In een hotel dat werd achtervolgd door een zeeman die zogenaamd vermoord was?

Nadat hij al zijn schatten in de haven had verloren

Toen vond ik romantiek in deze geesten

Ik had eerlijk gezegd meer last van de honderd kilometer aan gangen

Dan het gerinkel van de boeien of de schaduwen in de deuropening

En we sloop naar de balzaal en maakten echo's in het is leeg

En ik greep je en ik draaide je om en we begonnen allebei te lachen

Alle brandwonden op de vensterbank

Zegt dat ze nog steeds gek is op paarden

Al die antipsychosepillen

Zoveel kracht en genade

Daarboven op South Ocean View

Alle schelpen deden me aan jou denken

We hebben een drie voor twee gekocht

En een aardbeienshake

Eerst is het april, dan is het augustus

Het zijn de kosten van zakendoen

Je was bang en te voorzichtig

Het hele ontbijt was onaangenaam

Je kunt gewoon niet blijven overgeven en het dan bedekken met zaagsel

En verwacht dat we het niet merken en doen alsof het niet is gebeurd

Afgelopen zomer aan het strand

Toen je het water in liep

Ging uit tot aan je taille

En draaide zich om naar de camera

Rolde je ogen terug in hun kassen

Toen stak je je middelvinger op

Opstandig en onbeschadigd

Toen nam ik de foto

En dit jaar stonden we

Uitkijkend vanaf de veranda

Je zei: "Ja, ik denk dat het mooi is"

Maar ik ben een schim van wat ik ooit was»

Dat meisje op de foto van vorig jaar

Spookt nu in haar eigen gangen

Ik zie de romantiek niet meer in deze geesten

Deze koffie is koud, deze toast is vies

Ik zie de romantiek niet meer in deze geesten