Yalnızlık - Taladro

Morarır sensiz diye gönlümün gözaltları

Kaçıncı kez yokluğunla sabahladım.

Bir haber beklemek ölüme koşmak gibi

Haklısın, sabretmemek olmaz di mi?

Ailen, gönlüme dert saldı

Ne biliyim her yönümü sen sandım

Şimdi çık gel de rahatlat

Gelemiyorsan ara bari yaralarıma sen sardım

Ölüm bir bukle okusana

Her gidişin bir ufak rakı bana

Katlanır bir gün geceler acılara

İstemem, istemem acı bana.

Bu da mı yanlış peki ya doğru ne?

Bu ışık neyin nesi güneş mi doğdu ne.

Kapatın perdeleri, gözümün közü ziyan

Kahretsin, yüreğim kömür siyah

Gitme, gözbebeğim nurum

Tüketse de elleri uğurum

Gitme, Pes etmek olmaz

Gözbebeğim nurum

Gitme, sevmeye yeminim

Ağlama, gözyaşın evinim

Gitme, Pes etmek olmaz

Sevmeye yeminim

Bağırırımda sonu hep sessizlik

Boğazımda bir yudum sensizlik

Aynı baharın soğuk yanı

Konuşsana hani biz eşsizdik

Yok musun?

Varla bir yok arası

Bu mevsim yağmur olup hep yağasın

Gitmen hiç sorun değil

Gözbebeğim her vakit varolasın.

Umut bir bukle okusuna

Belki duyar sevdiğim bir kuşla haber verir

Aşk, kalbime sonsuzluğu dokusuna

Belki dokunur da o da hisseder beni

Yüreğim sessiz bir liman

Burdayım ben sen bir tek inan

Yüreğim sessiz bir liman

Söyle sevenleri ayırmak mı iman?

Gitme, gözbebeğim nurum

Tüketse de elleri uğurum

Gitme, Pes etmek olmaz

Göz bebeğim nurum

Gitme, sevmeye yeminim

Ağlama, gözyaşın evinim

Gitme, Pes etmek olmaz

Sevmeye yeminim

Yalnızlık, aynı havayı soluyupta bir türlü yanyana olamamak gibidir.

Aldığın her nefeste onun kokusunu duymak istersin

Ama yapamazsın, aldığın her nefes ciğerini acıtmaya başlar…

De aanhoudingen van mijn hart worden gekneusd zonder jou

Hoe vaak ben ik niet wakker geworden tijdens jouw afwezigheid?

Wachten op nieuws is als rennen naar de dood

Je hebt gelijk, je kunt niet geduldig zijn, toch?

Je familie gaf me problemen

Wat weet ik, ik dacht dat elk deel van mij jou was

Kom nu naar buiten en ontspan

Als je niet kunt komen, bel me dan tenminste, je hebt mijn wonden gewikkeld

De dood leest een krul

Een beetje raki voor mij elke keer als je gaat

Een dag en nachten verdragen de pijn

Ik wil het niet, ik wil het niet, heb medelijden met me.

Is dit ook fout, maar wat is goed?

Wat is dit licht, is de zon opgekomen of zo?

Sluit de gordijnen, de sintels van mijn ogen zijn verspild

Verdomme, mijn hart is koolzwart

Ga niet, mijn leerling, mijn licht

Zelfs als het mijn handen verteert

Ga niet, geef niet op

mijn leerling, mijn licht

Ga niet, ik zweer om lief te hebben

Huil niet, mijn huis van tranen

Ga niet, geef niet op

Ik zweer om lief te hebben

Ik schreeuw, het einde is altijd stilte

Een slokje onwetendheid in mijn keel

De koude kant van dezelfde lente

Zeg het maar, we waren uniek

ben jij niet?

Tussen daar en niets

Moge dit seizoen regen zijn en het zal altijd regenen

Het is oké om te gaan

Moge mijn leerling altijd bestaan.

Hoop op een krul

Misschien hoort en vertelt hij het me met een vogel van wie ik hou

Liefde, weef de eeuwigheid in mijn hart

Misschien raakt hij mij aan en voelt hij mij ook

Mijn hart is een stille haven

Ik ben hier, je gelooft alleen

Mijn hart is een stille haven

Vertel me, is het geloof om de geliefden te scheiden?

Ga niet, mijn leerling, mijn licht

Zelfs als het mijn handen verteert

Ga niet, geef niet op

Mijn baby is mijn licht

Ga niet, ik zweer om lief te hebben

Huil niet, mijn huis van tranen

Ga niet, geef niet op

Ik zweer om lief te hebben

Eenzaamheid is als dezelfde lucht inademen en niet samen zijn.

Je wilt het bij elke ademhaling ruiken.

Maar dat kan niet, elke ademhaling die je neemt begint je longen te beschadigen...