Jerome - Swordplay

Every now and then again

I find an event in life that I can’t understand

Now

I don’t think that God or you had any masterplan

I can tell all that by the way that you lived

And the way that you eventually died

When I found out about you, Jerome, I cried

They flew the body

Back to the Patrie to be buried under Parisian skies

I was right here, thinking of the time you told me

I should leave town, go to the mountains, and get some peace of mind

The plan was to come back when I knew it was time

Come on tell me now, now where you at Jerome?

You were such a nice guy even your ghost is welcome in my home

I remember clear as day the night I ran into you with your friend

I was on vacation in the City of Light, stumbling drunkenly with mine

I said, «Monsieur, comment ça va?

Mais je crois que j’hallucine!»

Et c'était comme ci, comme ça, j’estime

This all means something to me now

But somehow back in the winter of ‘06

Such a coincidence couldn’t exist

Because things were going a little bit too rich and well

Well, it was the Spring when I came out of my shell

I couldn’t say if I fell out or said to hell with it

I really can’t tell

But I never made it back to that class

And I never finished that paper

You even said I could write to replace

An Incomplete a year later

It was a favor that was offered to me in an e-mail

A little bit down the road

Now I guess at your death with great detail

Please know that I’d sail across the whole Atlantic

I’d try to pay my respects and not panic

But I wrote a rap song about it cos my reaction is mechanic

And I can’t can it or capture the dead accurately in my canon

Pose un lapin holding a lantern

I’m a go ahead and hit my head on that god damn granite

I remember the time you said, «Man, I’m useless without my coffee,»

And I know that we had that in common

But I can’t help but wonder if there was another problem.

.

Faculty members won’t talk about it

They think about it, but they keep it on the hush

And I’m sorry to your legacy, sir, if I talk too much

Come on tell me now, now where you at Jerome?

You were such a nice guy even your ghost is welcome in my home

Zo nu en dan weer

Ik vind een gebeurtenis in het leven die ik niet kan begrijpen

nutsvoorzieningen

Ik denk niet dat God of jij een masterplan had

Ik kan dat allemaal vertellen door de manier waarop je leefde

En de manier waarop je uiteindelijk stierf

Toen ik je hoorde, Jerome, moest ik huilen

Ze vlogen het lichaam

Terug naar de Patrie om te worden begraven onder de Parijse luchten

Ik was hier en dacht aan de keer dat je het me vertelde

Ik moet de stad verlaten, naar de bergen gaan en gemoedsrust krijgen

Het plan was om terug te komen wanneer ik wist dat het tijd was

Kom op, vertel me nu, waar ben je nu Jerome?

Je was zo'n aardige vent, zelfs je geest is welkom in mijn huis

Ik herinner me de dag helder als de nacht dat ik je tegenkwam met je vriend

Ik was op vakantie in de Lichtstad en strompelde dronken met de mijne

Ik zei: «Monsieur, comment ça va?

Mais je crois que j'hallucine!»

Et c'était comme ci, comme ça, j'estime

Dit betekent nu allemaal iets voor mij

Maar op de een of andere manier terug in de winter van '06

Zo'n toeval kan niet bestaan

Omdat het een beetje te rijk en goed ging

Nou, het was de lente toen ik uit mijn schulp kwam

Ik zou niet kunnen zeggen of ik gevallen ben of dat ik ermee naar de hel ben gegaan

Ik weet het echt niet

Maar ik ben nooit teruggekomen in die klas

En ik heb dat papier nooit afgemaakt

Je zei zelfs dat ik kon schrijven om te vervangen

Een onvolledig een jaar later

Het was een gunst die mij werd aangeboden in een e-mail

Een beetje op de weg

Nu gok ik op je dood met veel detail

Weet alsjeblieft dat ik over de hele Atlantische Oceaan zou zeilen

Ik zou proberen mijn respect te betuigen en niet in paniek te raken

Maar ik heb er een rapnummer over geschreven omdat mijn reactie mechanisch is

En ik kan het niet of de doden nauwkeurig vastleggen in mijn canon

Poseer un lapin met een lantaarn

Ik ga je gang en stoot mijn hoofd op dat verdomde graniet

Ik herinner me de keer dat je zei: "Man, ik ben nutteloos zonder mijn koffie,"

En ik weet dat we dat gemeen hadden

Maar ik kan het niet helpen, maar ik vraag me af of er een ander probleem was.

.

Faculteitsleden praten er niet over

Ze denken erover na, maar houden het stil

En het spijt me voor uw nalatenschap, meneer, als ik te veel praat

Kom op, vertel me nu, waar ben je nu Jerome?

Je was zo'n aardige vent, zelfs je geest is welkom in mijn huis