I Barely Know How to Dress Myself - Swordplay

Tell me

What is it that you find in the tiny wardrobes of your existence?

Is it a silk robe sewn with time?

Or Dusty laces?

Faces covered in the pride of coal mines

Otherwise soon to becomes traces of the resistance?

Me, I pay no mind to bow ties tied round the necks of alcoholics

No cash money in their leather wallets

Pull yourself up by your own Rolex

I’m sorry I can’t help you

I would if I could

But I barely know how to dress myself

And I don’t dress up for death chants

So I show up to OCI wearing a pair of sweat pants

No internal time urgency

I leave the public interest behind me

Personally, I am interested in making 180 or maybe 190

Fuck it, why not 225?

I’ve benefited from privilege, now I’m at the top of the economy

Though I’ve spoken to those below me back at the colonies

I work within that dichotomy whereas

You disappear inside theory and can only regurgitate your favorite European

philosophy

My autobiography will be in at least three languages

I am an Arabic grammar champion.

I get paid to make sandwiches

I’m slinging syntax back with the emcees next to me

Complexity doesn’t bother me

But I barely know how to dress myself

I make a pretty good refrigerator poetry nonsense

And I can think in abstract concepts

I’m undefeated in Mortal Kombat

24/7 contact customer service expert

Just seeking to apply myself

I split infinitives wherever I please

And I make up adjectives

It’s a hyper-complexative hobby of mine, but I find it inadequate

To effectively demonstrate my skill

Cos at the end of the day I still

I still barely know how to dress myself

I thank god that at the very least I know how to pray for myself

1−800 numbers still stuffed into my pockets

I take a picture and I crop it

Passed away loved ones in my little locket attached to that necklace

I’m a limited-edition Nexus 6 prototype the way I’ve been instructed to wreck

this shit

You’re intoxicated at breakfast

You drive away in a Lexus

Your sideview might be exactly what my U-lock might mess with

Motherfucker, I barely know how to dress myself

My cognitive capacity at an all-time high

Whereas every last neuron of yours has gone awry

Your creeks have all run dry.

I’m swimming in the ocean

Not a modicum of regret in my body, except that the water is frozen

And I swallowed the wrong dosage

Way past metamorphosis.

No performances

Not even an attempt at any resemblance of choruses

My hearing is fine

My vision, like an NSA satellite in orbit

I am still 64-bit

I just barely know how to dress myself

And in international airports, I observe convention

And the jet lag does not affect me

Because I make it a point to not malfunction

Though I barely know how to dress myself

Zeg eens

Wat vind je in de kleine kleerkasten van je bestaan?

Is het een zijden gewaad dat met de tijd is genaaid?

Of stoffige veters?

Gezichten bedekt met de trots van kolenmijnen

Worden anders binnenkort sporen van het verzet?

Ik, ik let niet op vlinderdassen die om de nek van alcoholisten worden gebonden

Geen contant geld in hun leren portemonnee

Trek jezelf omhoog aan je eigen Rolex

Het spijt me dat ik je niet kan helpen

Ik zou als ik kon

Maar ik weet amper hoe ik mezelf moet kleden

En ik kleed me niet op voor doodsgezangen

Dus ik kom opdagen bij OCI in een joggingbroek

Geen interne tijdsnood

Ik laat het algemeen belang achter mij

Persoonlijk ben ik geïnteresseerd in het maken van 180 of misschien 190

Verdomme, waarom niet 225?

Ik heb geprofiteerd van privileges, nu sta ik aan de top van de economie

Hoewel ik heb gesproken met degenen onder mij in de koloniën

Ik werk binnen die tweedeling terwijl:

Je verdwijnt in de theorie en kan alleen je favoriete Europeaan uitbraken

filosofie

Mijn autobiografie zal in ten minste drie talen zijn

Ik ben een Arabische grammaticakampioen.

Ik word betaald om broodjes te maken

Ik slinger de syntaxis terug met de emcees naast me

Complexiteit boeit me niet

Maar ik weet amper hoe ik mezelf moet kleden

Ik maak een vrij goede koelkastpoëzie onzin

En ik kan in abstracte concepten denken

Ik ben ongeslagen in Mortal Kombat

24/7 contact klantenservice expert

Ik wil mezelf gewoon aanmelden

Ik splits infinitieven waar ik maar wil

En ik verzin bijvoeglijke naamwoorden

Het is een hypercomplexe hobby van mij, maar ik vind het onvoldoende

Om mijn vaardigheden effectief te demonstreren

Want aan het eind van de dag heb ik nog steeds

Ik weet nog steeds amper hoe ik mezelf moet aankleden

Ik dank God dat ik op zijn minst weet hoe ik voor mezelf moet bidden

1.800 nummers nog steeds in mijn zakken gepropt

Ik maak een foto en snij deze bij

Geliefden overleden in mijn kleine medaillon aan die ketting

Ik ben een Nexus 6-prototype in beperkte oplage zoals mij is opgedragen om te slopen

deze shit

Je bent dronken bij het ontbijt

Je rijdt weg in een Lexus

Uw zijaanzicht zou precies kunnen zijn waar mijn U-slot mee zou kunnen rotzooien

Klootzak, ik weet amper hoe ik mezelf moet kleden

Mijn cognitieve capaciteit op een recordhoogte

Terwijl elk laatste neuron van jou verkeerd is gegaan

Je kreken zijn allemaal drooggevallen.

Ik zwem in de oceaan

Geen greintje spijt in mijn lichaam, behalve dat het water bevroren is

En ik heb de verkeerde dosering ingeslikt

Ver voorbij metamorfose.

Geen uitvoeringen

Zelfs geen poging tot enige gelijkenis met refreinen

Mijn gehoor is prima

Mijn visie, zoals een NSA-satelliet in een baan om de aarde

Ik ben nog steeds 64-bits

Ik weet amper hoe ik mezelf moet aankleden

En op internationale luchthavens let ik op conventies

En de jetlag heeft geen invloed op mij

Omdat ik er een punt van maak om niet defect te raken

Hoewel ik nauwelijks weet hoe ik mezelf moet kleden