Si No Puedo Vivir Como Es Debido - Solitario

Lo mejor de nuestro ser -nuestra alma- no morirá jamás

La muerte no tiene imperio alguno sobre el alma

Cuando la guadaña de la muerte derribe por el suelo el viejo árbol de nuestro

pobre cuerpo, nuestra alma volará a la inmortalidad

Porque tiene vida propia y no necesita del cuerpo para seguir viviendo

Yo no tengo eso demasiado claro

Mi alma lleva muerta mucho tiempo, demasiado

Tanto que me da asco hasta tocarla con un palo

Por si se queda impregnado de esta descomposición

Que compongo en estos versos desabridos

Con un mal olor a olvido que un perfume de mujer no se llevó

Y aquí estoy yo con mi pena

Mi pena y yo… por lo menos no estoy solo…

Que la vida pase es algo natural, supongo

Lo malo es cuando la ves pasar por tu lado

Cuando los días son tachados con aciago

De esa mierda de calendario que no tengo ni colgado

Porque me importa una mierda el día en el que vivamos

Mientras siga en agonía, como todos los pasados

Cambia el 2015 por un 2016 si quieres

Que a mí me suda el rabo…

¿Cómo quieres que tenga ganas de escribir?

Si no las tengo ni de seguir viviendo

Cuando los días son iguales, pierden la gracia

Y así los mismos se van perdiendo

Y yo me cago en mi puta raza

Me cago en mis putos muertos

La felicidad debe de ser hereditaria

Y yo se ve que no nací con ello

Igual debí nacer con un cuchillo

Para clavármelo desde el primer minuto

Pero los enfermeros no me lo dieron

Y ahora me da pereza ir a comprarme uno

Sigo escribiendo sin ganas

Supongo que será otro tema de esos que acaben en la basura

O puede que lo suba, como hice con «Desidia»

A este le llamaré «Incuria»…

No voy a llegar al cielo

Pero si no llego vivo, tampoco lo haré muerto

Si no puedo vivir como es debido

Moriré como un bandido, y que me quiten lo bailado…

No voy a llegar al cielo

Pero si no llego vivo, tampoco lo haré muerto

Si no puedo vivir como es debido

Moriré como un bandido, y que me quiten lo bailado…

No voy a llegar al cielo

Pero si no llego vivo, tampoco lo haré muerto

Si no puedo vivir como es debido

Moriré como un bandido, y que me quiten lo bailado…

No voy a llegar al cielo

Pero si no llego vivo, tampoco lo haré muerto

Si no puedo vivir como es debido

Moriré como un bandido, y que me quiten lo bailado…

Het beste van ons wezen -onze ziel- zal nooit sterven

De dood heeft geen heerschappij over de ziel

Wanneer de zeis van de dood op de grond valt, valt de oude boom van ons

arm lichaam, onze ziel zal naar de onsterfelijkheid vliegen

Omdat het zijn eigen leven heeft en het lichaam niet nodig heeft om te blijven leven

Ik ben daar niet al te duidelijk over

Mijn ziel is al lang dood, te lang

Zo erg dat ik er een hekel aan heb om het met een stok aan te raken

Voor het geval je geïmpregneerd raakt met deze ontbinding

die ik in deze flauwe verzen schrijf

Met een slechte geur van vergetelheid die het parfum van een vrouw niet wegnam

En hier ben ik met mijn verdriet

Mijn verdriet en ik... ik ben tenminste niet alleen...

Dat het leven gebeurt is iets natuurlijks, veronderstel ik

Het slechte is als je haar langs je zijde ziet passeren

Wanneer de dagen zijn doorgestreept met het lot

Van die klotekalender die ik niet eens heb hangen

Want ik geef geen reet om de dag dat we leven

Terwijl hij nog steeds in doodsangst verkeert, zoals het hele verleden

Ruil de 2015 voor een 2016 als je wilt

Dat mijn staart zweet...

Hoe wil je dat ik zin heb om te schrijven?

Als ik ze niet heb, hoef ik niet eens verder te leven

Als de dagen hetzelfde zijn, verliezen ze hun gratie

En dus zijn ze verloren

En ik schijt op mijn verdomde race

Ik schijt op mijn verdomde doden

Geluk moet erfelijk zijn

En ik zie dat ik er niet mee geboren ben

Ik had net zo goed met een mes kunnen worden geboren

Om het vanaf de eerste minuut goed te doen

Maar de verpleegsters gaven het niet aan mij

En nu ben ik te lui om er een te gaan kopen

Ik blijf schrijven zonder verlangen

Ik denk dat het een ander onderwerp zal zijn van degenen die in de prullenbak belanden

Of misschien upload ik het, zoals ik deed met "Desidia"

Ik zal dit "Incuria" noemen...

Ik ga niet naar de hemel

Maar als ik het niet levend maak, zal ik het ook niet dood maken

Als ik niet goed kan leven

Ik zal sterven als een bandiet, en dat ze me afnemen wat ik danste...

Ik ga niet naar de hemel

Maar als ik het niet levend maak, zal ik het ook niet dood maken

Als ik niet goed kan leven

Ik zal sterven als een bandiet, en dat ze me afnemen wat ik danste...

Ik ga niet naar de hemel

Maar als ik het niet levend maak, zal ik het ook niet dood maken

Als ik niet goed kan leven

Ik zal sterven als een bandiet, en dat ze me afnemen wat ik danste...

Ik ga niet naar de hemel

Maar als ik het niet levend maak, zal ik het ook niet dood maken

Als ik niet goed kan leven

Ik zal sterven als een bandiet, en dat ze me afnemen wat ik danste...