La Excitación Del Ahorcado - Solitario

Abandonar la somnolencia por mis sueños

Perder el tiempo con promesas

La más débil de todas es la que el propio individuo se designa

Por eso todo ensueño se cimenta sobre ruinas

Quien haya ascendido el último escalón del dolor

Y ahora contemple la vida bajo mi misma visión

Quien haya soportado este estado

Despejara la duda sobre porque eyaculan los ahorcados

El libre pensador anhela la doctrina

Como la sombra de un árbol un cansado senderista

El objetivo del exhausto es su descanso

Aunque el sentido de su empresa se halle en su renuncia

Que no rima una mierda, me la suda

Martillare tus oídos con anti música

No es un ardid para evitar comerme el coco

Aquí tos' sabemos que nadie escribe como este loco

Pero ni loco os doy el gusto

De ver mis grandes letras reducidas a música de tumulto

Podría escribir mierda vacía como tu ídolo

Pero tienes puesto a solitario, recuérdalo

Una de metafísica y dos de veneno

Una de me odio y otra me cago en tus muertos

No cambia el mensaje pero si el destinatario

Recuérdalo puta, tienes puesto a solitario

Admiro al insensato al que la muerte no atormenta

La valentía procede de una irreflexión de la consecuencia

Párate a pensar tal vez si aquello que ves

Travestido como valentía no es más que idiotez

Y a continuación la ilustración de este aforismo

Que hará su comprensión más asimilable y amena

No es proeza tocar la llama con la yema

Si se tiene el desconocimiento de que el fuego quema

Somos marionetas pilotadas por el ego

Hay un solipsista intrínseco incluso en quien niega serlo

Tu propia percepción te hará parecer objetivo

Pero solo es fruto de tu subjetividad como individuo

Quieren enfrentarse ahora al profesor del aula

Contra mi más bien parecen tetrapléjicos del habla

Es normal que se me frustren al no entender mi palabra

Condenados a la imposibilidad de refutarla

No vas a adelantarme ya que vuelo sobre ti

Os follo como consecuencia y nunca como fin

Mi aquiescencia a la ciencia para que al morir

Metan mi cerebro en un tarro como el nardo de Rasputín

Quien busque certezas verá el vacío de la vida

La ilusión pierde el sentido cuando el truco se revela

Por eso ilusionistas me persiguen con la mira

Allí donde se cuecen verdades se fríen las mentiras

Esa última frase vale oro

Oyentes desdichados siéntanse privilegiados

Desde ahora tus oídos son sagrados

Arráncatelos y guárdalos como el tesoro más preciado

En mis obras siempre destacan las frases más sencillas

Por el mero hecho de que son las únicas que pillan

A la mínima complejidad la masa se obnubila

Las mayores letras siempre pasan desapercibidas

El hecho de que me llame genio a mí mismo

No es por egocentrismo ni exceso de virtuosismo

(Si todos entendiesen al genio todos lo serían)

Es la incomprensión popular la que refuerza mi teoría

En el final bonito asesinan a las perdices

Las cosas es mejor que no las analices

Solo hay filósofos auto engañados

No existen filósofos felices

La moral dependerá de quien la mire

Que el humo que te venden no te contamine

(Pervertirás la sociedad)

Es más te diré que tan solo es por eso por lo que vine

Una de metafísica y dos de veneno

Una de me odio y otra me cago en tus muertos

No cambia el mensaje pero si el destinatario

Recuérdalo puta, tienes puesto a solitario

Una de metafísica y dos de veneno

Una de me odio y otra me cago en tus muertos

No cambia el mensaje pero si el destinatario

Recuérdalo puta, tienes puesto solitario

Una de metafísica y dos de veneno

Una de me odio y otra me cago en tus muertos

No cambia el mensaje pero si el destinatario

Recuérdalo puta, tienes puesto solitario

Una de metafísica y dos de veneno

Una de me odio y otra me cago en tus muertos

No cambia el mensaje pero si el destinatario

Recuérdalo puta, tienes puesto solitario

Empecé por desconfiar del escritor

Los libros mienten casi el doble que su autor

Después de todo lo contado

¿Comprendes ahora la excitación del ahorcado?

Geef slaperigheid op voor mijn dromen

Tijd verspillen met beloften

De zwakste van allemaal is degene die het individu zelf aanwijst

Daarom zijn alle dromen gebaseerd op ruïnes

Degene die de laatste trede van pijn heeft beklommen

En overweeg nu het leven onder mijn zelfde visie

Wie heeft deze toestand doorstaan

Het zal de twijfel wegnemen over waarom het opgehangen ejaculaat

De vrije denker verlangt naar doctrine

Als de schaduw van een boom een ​​vermoeide wandelaar

Het doel van de uitgeputte is zijn rust

Hoewel de betekenis van uw bedrijf wordt gevonden in uw ontslag

Dat rijmt niet, ik zweet het

Ik hamer je oren met anti-muziek

Het is geen list om de kokosnoot niet te eten

Hier weten we allemaal dat niemand schrijft zoals deze gek

Maar ik gun je niet eens het genoegen

Om mijn geweldige teksten gereduceerd te zien tot tumultmuziek

Ik zou lege shit kunnen schrijven zoals je idool

Maar je staat alleen, onthoud

Een van metafysica en twee van vergif

Een van de een haat mezelf en een ander schijt op je dood

De boodschap verandert niet, maar de ontvanger wel.

Onthoud teef, je bent solo

Ik bewonder de dwaas die niet door de dood wordt gekweld

Moed komt voort uit een onnadenkendheid over consequentie

Stop om te denken misschien als wat je ziet

Crossdressing als moed is niets anders dan idiotie

En dan de illustratie van dit aforisme

Dat zal uw begrip meer assimileerbaar en plezierig maken

Het is geen prestatie om de vlam met de vingertop aan te raken

Als je niet weet dat vuur brandt

We zijn marionetten bestuurd door het ego

Er is een intrinsieke solipsist, zelfs in degenen die ontkennen dat te zijn

Je eigen perceptie zal je objectief doen lijken

Maar het is alleen het resultaat van je subjectiviteit als individu

Ze willen nu de klasleraar onder ogen komen

Tegen mij lijken ze meer op verlamde spraak

Het is normaal dat ze gefrustreerd raken door mijn woord niet te begrijpen

Veroordeeld tot de onmogelijkheid om het te weerleggen

Je gaat me niet inhalen omdat ik over je heen vlieg

Ik neuk je als gevolg en nooit als doel

Mijn instemming met de wetenschap, zodat wanneer ik sterf

Stop mijn hersenen in een pot zoals Raspoetins nardus

Wie zekerheden zoekt, zal de leegte van het leven zien

De illusie verliest zijn betekenis wanneer de truc wordt onthuld

Daarom achtervolgen illusionisten mij met hun vizier

Waar waarheden worden gekookt, worden leugens gebakken

Die laatste zin is goud waard.

Ongelukkige luisteraars voelen zich bevoorrecht

Vanaf nu zijn je oren heilig

Scheur ze af en bewaar ze als de kostbaarste schat

In mijn werken vallen de eenvoudigste zinnen altijd op

Alleen al vanwege het feit dat zij de enigen zijn die vangen

Bij de minste complexiteit raakt het publiek geobsedeerd

De grootste letters blijven altijd onopgemerkt

Het feit dat ik mezelf een genie noem

Het is niet te wijten aan egocentrisme of overmatige virtuositeit

(Als iedereen een genie zou begrijpen, zou iedereen dat zijn)

Het is het populaire misverstand dat mijn theorie versterkt

In het mooie einde doden ze de patrijzen

Het is beter om de zaken niet te analyseren

Er zijn alleen zelfbedrog filosofen

Er zijn geen gelukkige filosofen

De moraal zal afhangen van wie ernaar kijkt

Dat de rook die ze je verkopen je niet besmet

(Je zult de samenleving verdraaien)

Sterker nog, ik zal je vertellen dat het alleen om deze reden is dat ik kwam

Een van metafysica en twee van vergif

Een van de een haat mezelf en een ander schijt op je dood

De boodschap verandert niet, maar de ontvanger wel.

Onthoud teef, je bent solo

Een van metafysica en twee van vergif

Een van de een haat mezelf en een ander schijt op je dood

De boodschap verandert niet, maar de ontvanger wel.

Onthoud bitch, je hebt een eenzame baan

Een van metafysica en twee van vergif

Een van de een haat mezelf en een ander schijt op je dood

De boodschap verandert niet, maar de ontvanger wel.

Onthoud bitch, je hebt een eenzame baan

Een van metafysica en twee van vergif

Een van de een haat mezelf en een ander schijt op je dood

De boodschap verandert niet, maar de ontvanger wel.

Onthoud bitch, je hebt een eenzame baan

Ik begon met het wantrouwen van de schrijver

Boeken liegen bijna twee keer zoveel als hun auteur

Nadat alles verteld was

Begrijp je nu de opwinding van de gehangene?