Dos Muertes - Solitario

Cuando la vida se acabe y sólo seamos polvo

Cuando esta llama se apague y queden los rescoldos

Cuando a mis ojos se les vaya la luz

Y sea un peso muerto dentro del ataúd

Ya no habrán segundas oportunidades

Ni tristezas ni posibles alegrías

Y mientras mis pulmones exhalen este pesado aire

Lucharé con la apatía

Por todo aquello que me debo

Y aunque quizás sea un cebo

Prefiero morir mordiendo

Si la carnaza que anhelo es un terreno cielo

Todo lo que quiero es escapar de este infierno

Nada hay más digno que perecer por un sueño

Y nada más cobarde que dejar de ser el dueño

No pienso pararme a ver cómo llueven los años

Y dejar que el silencio sepulte todo el daño

Porque si esto es una guerra afilaré el hierro

No seré otro más que asista a su propio entierro

Pocos lo entienden pero sólo yo me entiendo

Que he convivido veintiún inviernos bajo encierro

Con mi propia persona, abajo la autoestima y las persianas

Ya no quiero sentir más

Soñaba que la tierra me tragaba

O que mi mente viajaba a algún otro lugar

Pero nada de eso

Siempre estuve preso

Sufriendo esta falta de caricias y de besos

El corazón de hielo pero no de yeso

Tras tanta mierda es imposible estar ileso

Me hierve la sangre cuando lo pienso

Que siempre estuvo inmerso en este malestar inmenso

Sólo conozco la tristeza y el fracaso

De vida sólo hay una

Dos muertes en mi caso

Llegará el momento en que todo se vaya

Hasta entonces no tiraré la toalla

Pero sigo con un dedo en el gatillo

Y una bala en la recámara por si todo falla (por si todo falla)

Por si todo falla

Y siempre pienso si algún día esto cobrará sentido

O todo habrá sido mero tiempo perdido

Porque los años no los paga el efectivo

Y un feliz futuro no cambia un pasado herido

Quiero escapar de mí, pero conmigo

Es decir: no me vale salir de aquí si no es vivo

Dejar atrás este bucle depresivo

Y esta enfermedad culpable de lo que escribo

Cuando inhale el sinsentido a pesar de ser testigo

No es fácil

Me odio como un enemigo

Lo poco que me quiero se lo debo al ego

Inherente a mi condición de individuo

No sé si un día hallaré la cura pero una cosa es segura:

Estoy bien jodido

Porque para este frío mío no hay abrigo

Siempre en busca de lo que nunca consigo

Mientras viveza y energía no despeguen

Agradezco que la negatividad lidere

Porque este loco prefiere que la rabia le ciegue

A que la pasividad le incinere

Y ya no sé ni lo que hacer

Siempre deseando mudarme de piel

Nunca pensé que acabase así

Pero estoy aquí desde que nací

Lo que daría por retroceder y tratar de cambiar el juego

Aunque sea pa' fallar de nuevo (aunque sea pa' fallar de nuevo)

Lo que daría por retroceder y tratar de cambiar el juego

Aunque sea pa' fallar de nuevo (aunque sea pa' fallar de nuevo)

Lo que daría por retroceder y tratar de cambiar el juego

Aunque sea pa' fallar de nuevo (aunque sea pa' fallar de nuevo)

Lo que daría por retroceder y tratar de cambiar el juego

Aunque sea pa' fallar de nuevo (aunque sea pa' fallar de nuevo)

Aunque sea pa' fallar de nuevo

Aunque sea pa' fallar de nuevo

Aunque sea pa' fallar de nuevo

Als het leven voorbij is en we slechts stof zijn

Wanneer deze vlam uitgaat en de sintels blijven

Als mijn ogen het licht verliezen

En wees een dood gewicht in de kist

er zullen geen tweede kansen zijn

Noch verdriet, noch mogelijke vreugden

En terwijl mijn longen deze zware lucht uitademen

Ik zal vechten met apathie

Voor alles wat ik verschuldigd ben

En hoewel het een aas kan zijn

Ik sterf liever bijtend

Als het aas waar ik naar verlang een hemels terrein is

Het enige wat ik wil is ontsnappen uit deze hel

Er is niets meer waard dan om te komen voor een droom

En niets is zo laf als niet langer de eigenaar te zijn

Ik ben niet van plan te stoppen om te zien hoe de jaren regenen

En laat de stilte alle schade begraven

Want als dit een oorlog is, slijp ik het ijzer

Ik zal niet iemand zijn die zijn eigen begrafenis bijwoont

Weinigen begrijpen het, maar alleen ik begrijp mezelf

Dat ik eenentwintig winters in gevangenschap heb geleefd

Met mijn eigen persoon, weg met eigenwaarde en blinds

Ik wil niet meer voelen

Ik droomde dat de aarde me opslokte

Of dat mijn gedachten ergens anders heen gingen

Maar niets van dat alles

Ik zat altijd in de gevangenis

Lijdend aan dit gebrek aan liefkozingen en kussen

Het hart van ijs maar niet van gips

Na zoveel shit is het onmogelijk om ongedeerd te blijven

Mijn bloed kookt als ik eraan denk

Dat hij altijd ondergedompeld was in dit immense ongemak

Ik ken alleen verdriet en falen

Van het leven is er maar één

Twee doden in mijn geval

Er komt een tijd dat alles weg zal gaan

Tot die tijd gooi ik de handdoek niet in de ring

Maar ik heb nog steeds een vinger aan de trekker

En een kogel in de kamer als al het andere faalt (als alles faalt)

Voor het geval het allemaal mislukt

En ik vraag me altijd af of dit op een dag zinvol zal zijn

Of het zal allemaal verspilde tijd zijn geweest

Omdat de jaren niet contant worden betaald

En een gelukkige toekomst verandert niets aan een gekwetst verleden

Ik wil aan mij ontsnappen, maar met mij

Dat wil zeggen: het is het niet waard om hier weg te gaan als het niet leeft

Laat deze depressieve lus achter je

En deze ziekte schuldig aan wat ik schrijf

Als ik ondanks het getuigen de onzin inadem

Is niet makkelijk

ik haat mezelf als een hater

Het weinige dat ik van mezelf hou, heb ik aan het ego te danken

Inherent aan mijn toestand als individu

Ik weet niet of ik op een dag de remedie zal vinden, maar één ding is zeker:

ik ben zo naar de klote

Want voor deze verkoudheid van mij is er geen schuilplaats

Altijd op zoek naar wat ik nooit krijg

Zolang de levendigheid en energie maar niet opstijgen

Ik waardeer het leiden van negativiteit

Want deze gek laat zich het liefst verblinden door woede

Verbrand worden door passiviteit

En ik weet niet eens wat ik moet doen

Ik wil altijd mijn huid afwerpen

Ik had nooit gedacht dat het zo zou eindigen

Maar ik ben hier al sinds mijn geboorte

Wat ik zou geven om terug te gaan en te proberen het spel te veranderen

Zelfs als het weer mislukt (zelfs als het weer mislukt)

Wat ik zou geven om terug te gaan en te proberen het spel te veranderen

Zelfs als het weer mislukt (zelfs als het weer mislukt)

Wat ik zou geven om terug te gaan en te proberen het spel te veranderen

Zelfs als het weer mislukt (zelfs als het weer mislukt)

Wat ik zou geven om terug te gaan en te proberen het spel te veranderen

Zelfs als het weer mislukt (zelfs als het weer mislukt)

Ook als het weer mislukt

Ook als het weer mislukt

Ook als het weer mislukt