Represión - Solitario

Con paso firme, pero intranquilo

Hago mi música cuando se acaba el ruido

Cuando se va el calor y empieza el frío

Me suelto, y encuentro confort dentro mío

Ahora que llega Invierno me siento en mi hábitat

Es una pena que no nieve en Málaga

Este corazón necesita demasiados centígrados negativos

Para latir sin sentido

Para evitar romper la cadena de frío

Gélido y en el sur, dios no se aclaró conmigo

Ni yo mismo sé dónde estoy, dónde me encuentro

Patidifuso en la inmensidad del infierno

Las cosas malas son más que las positivas

Y pesan mucho más, como llevar una mochila

Llena de piedras, e intentar volar con esta

Sin poder alzar el vuelo y acabar llevando a cuestas todo el peso

18 años a la espalda y uno más que se sumará a la carga

Pero te juro que si se me sube ella encima

Lejos de hacer más peso me saldrán alas

Aunque las cosas buenas nunca me pasan

Solo puedo estar con ella en lo que me dura la paja

Mi mente hace las delicias que mi subconsciente precisa

Mi cerebro se autoengaña

La oscuridad me da migraña

Pero me siento como en casa

Enredado desde hace milenios

En la tela de la araña, quédate en la puerta o pasa

Asómate, echa un vistazo

Tus ojos iluminarían el fondo de mi pozo

O mejor quédate mirando

Como me muero y me desangro entre sollozos

Se me han cambiado los órganos de lugar

Donde estaba el corazón hoy la vesícula biliar

Se encuentra en el centro, como si fuese el motor de mi cuerpo

Por eso estoy amargado y lleno de ira

Bipolaridad en cada tema

Pero ninguna de las facetas es buena

Igual que lloro porque todo es una mierda

Saldría y mataría a cientos de hijos de perra

Pero me considero un chico bueno

Aunque la vida intente que no lo sea

Si muchos supieran lo que pienso

Sabrían que no saben una mierda

Me conocerás mejor por Solitario

Carlos solo es la jaula donde lo guardo

Es el papel que hago, y no al revés

Joder ¿Entiendes de lo que hablo?

Son las cosas que callé, y las que digo ahora

Es el miedo a lo que piensen las demás personas

Es, reprimir mi personalidad

Con tal de evitar que me conozcan

Es llevar una sonrisa que no es mía

Y a partir de ahí un cúmulo de mentiras

Es, intentar ser simpático

Porque si me muestro como soy voy a comisaría

Yo'

Y te canto desde la sombras, puta

Para que te enteres como es la vida aquí abajo

Te canto desde las sombras, puta

Met ferme tred, maar onrustig

Ik maak mijn muziek als het lawaai voorbij is

Als de hitte weggaat en de kou begint

Ik laat los en vind troost in mezelf

Nu de winter aanbreekt voel ik me in mijn leefgebied

Jammer dat het niet sneeuwt in Malaga

Dit hart heeft te veel min Celsius nodig

Zinloos slaan

Om te voorkomen dat de koelketen wordt verbroken

Koud en in het zuiden, god was niet duidelijk met mij

Ik weet zelf niet waar ik ben, waar ik ben

Verbijsterd in de uitgestrektheid van de hel

De slechte dingen zijn meer dan de positieve

En ze wegen veel meer, zoals het dragen van een rugzak

Vol stenen, en probeer hiermee te vliegen

Zonder te kunnen vliegen en uiteindelijk al het gewicht te dragen

18 jaar achter de rug en nog een die zal bijdragen aan de lading

Maar ik zweer dat als ze me te pakken krijgt

Verre van meer gewicht te maken, zal ik vleugels laten groeien

Hoewel mij nooit goede dingen overkomen

Ik kan alleen bij haar zijn zolang mijn strohalm duurt

Mijn geest maakt de geneugten die mijn onderbewustzijn nodig heeft

Mijn brein houdt zichzelf voor de gek

Het donker bezorgt me migraine

Maar ik voel me thuis

Verstrengeld voor millennia

Blijf in het spinnenweb bij de deur of ga erdoor

leun uit, kijk eens

Je ogen zouden de bodem van mijn put verlichten

Of beter blijven kijken

Als ik sterf en bloed tussen snikken door

Mijn organen zijn verplaatst

Waar was het hart vandaag de galblaas

Het staat in het midden, alsof het de motor van mijn lichaam is

Daarom ben ik bitter en vol woede

Bipolariteit in elk onderwerp

Maar geen van beide facetten is goed

Net zoals ik huil omdat alles onzin is

Ik zou uitgaan en honderd klootzakken vermoorden

Maar ik beschouw mezelf als een goede jongen

Hoewel het leven probeert dat het niet zo is

Als velen wisten wat ik denk

Ze zouden weten dat ze niets weten

Je zult me ​​beter kennen door Solitaire

Carlos is gewoon de kooi waar ik hem in bewaar

Het is de rol die ik speel, en niet andersom

Verdomme, begrijp je waar ik het over heb?

Het zijn de dingen die ik stilhield, en degenen die ik nu zeg

Het is de angst voor wat andere mensen denken

Is, onderdruk mijn persoonlijkheid

Om te voorkomen dat ze mij kennen

Het is een glimlach dragen die niet van mij is

En vanaf daar een hoop leugens

Het probeert aardig te zijn

Want als ik mezelf laat zien zoals ik ben, ga ik naar het politiebureau

L'

En ik zing voor je vanuit de schaduw, hoer

Zodat je erachter komt hoe het leven hier beneden is

Ik zing voor je vanuit de schaduw, hoer