Ponzoña - Solitario
Hieronder staat de songtekst van het nummer Ponzoña , artiest - Solitario met vertaling
Tekst van het liedje " Ponzoña "
Originele tekst met vertaling
Ponzoña
Solitario
Оригинальный текст
La noche es agria, y yo buscando la dulzura
En los ojos apagados de un futuro que se burla
De este obstinado sufridor, que anhela tiempos nuevos contemplando el cielo
desde el mirador
Y coronando su balcón…
El escritor muerto más vivo
El santo más asesino
El inmoral más reflexivo que ha parido
El sucio útero de un mundo pútrido preñado de castigos
Observa la quietud del mar con odio en la mirada
El sosiego del agua es la envidia de su ansiedad
Quisiera ser el barco más veloz para cortarla
Y observarla desangrarse hasta quedarse sin su calma
Es mi maldad un gran halago;
Pues en ella mora la debilidad del que admira lo no alcanzado
Esta carcasa joven acoge un alma de anciano
Que ha soportado los 21 veranos más aciagos
Bajo la oscuridad una ciudad que calla
Descansa un mundo en guerra exhausto de librar batallas…
Duerme el humano, la toxicidad se evapora
Y si las nubes lloran, mañana lloverá ponzoña
De momento el silencio nos salva…
Aspiremos las mejores vistas de esta mala víspera
Hasta llenarnos los pulmones de vacío
Se volverán suspiros cuando cesen los aullidos
¿Con quién habla este loco que medita sólo?
¿Acaso ya aprendió la soledad a hablar con genios?
Parece que presume de una compañía invisible
O que su impúdico autoengaño no conozca límites
Sabe que el tiempo le está tendiendo una trampa
Que las fauces hambrientas de la muerte salivean cuando le miran…
Que si el demonio existiera se frotaría las manos con impaciencia
Y por más que mira al impasible cielo
No le devuelve el consuelo que su miedo pide a gritos
Guarda con terror lo que le confesó el espejo:
«No hay más dioses ni diablos de los que te muestro»
Перевод песни
De nacht is zuur en ik ben op zoek naar zoetheid
In de doffe ogen van een spottende toekomst
Van deze koppige lijder, die smacht naar nieuwe tijden terwijl hij naar de hemel kijkt
vanuit het gezichtspunt
En als kroon op zijn balkon...
De meest levende dode schrijver
De meest moorddadige heilige
De meest bedachtzame immorele die is bevallen
De vuile baarmoeder van een bedorven wereld zwanger van straf
Kijk naar de stilte van de zee met haat in je ogen
De kalmte van het water is de afgunst van zijn angst
Ik zou graag de snelste boot zijn om het te snijden
En kijk hoe ze uit haar kalmte wegbloedt
Mijn slechtheid is een grote vleierij;
Want daarin huist de zwakheid van degene die het onbereikte bewondert
Dit jonge karkas verwelkomt een oude ziel
Dat heeft de 21 donkerste zomers doorstaan
Onder de duisternis een stad die stil is
Laat een wereld in oorlog rusten die uitgeput is van gevechten...
De mens slaapt, de giftigheid verdampt
En als de wolken huilen, regent het morgen vergif
Voor nu redt stilte ons...
Laten we streven naar de beste uitzichten van deze slechte avond
Totdat onze longen gevuld zijn met leegte
Ze zullen in zuchten veranderen als het gehuil ophoudt
Met wie praat deze gek die alleen mediteert?
Heeft eenzaamheid al geleerd om met genieën te praten?
Het lijkt erop dat het beschikt over een onzichtbaar bedrijf
Of dat zijn brutale zelfbedrog geen grenzen kent
Hij weet dat de tijd hem in de val lokt
Dat de hongerige kaken van de dood kwijlen als ze naar hem kijken...
Dat als de duivel bestond, hij zich ongeduldig in de handen zou wrijven
En hoe hard je ook naar de onbewogen lucht kijkt
Hij geeft niet de troost terug waar zijn angst om schreeuwt
Ze bewaakt met angst wat de spiegel haar bekende:
"Er zijn niet meer goden of duivels dan degene die ik je laat zien"
Andere nummers van deze artiest:
Meer dan 2 miljoen songteksten
Liedjes in verschillende talen
Vertalingen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Snel zoeken
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt