Hieronder staat de songtekst van het nummer Decadencia , artiest - Solitario met vertaling
Originele tekst met vertaling
Solitario
Y los que estaban a mi lado se cuentan con una mano
Con los dedos amputados
A mí ya no me jode nadie
Y el que lo hace le saldrá caro
Tarde o temprano, tarde o temprano
Tarde para escribir, temprano para odiar
Como témpanos de hielo cayendo en picado sobre mi cráneo
Recuerdo anécdotas de antaño, difusas
Como cuadros de acuarela carbonizados
Apenas tengo imágenes de mi pasado
Me lo he pasado entero dentro de este puto antro
Puedo ver volando por el techo
Los fantasmas de los sueños que murieron en mi cuarto
Me están amedrentando
Mi miedo es muy distinto a ese que sentís vosotros
Os asustan las caras de los monstruos
A mí me da pavor el tiempo aunque no tenga rostro
Se lo lleva todo en su insondable saco
El día que me meta dentro ya no salgo
Quizás ya estaba dentro en esos momentos
En los que no salí a la calle durante años
La vida me jodió sin tener yo culpa
Y aún sigo pagando las facturas
Al próximo que diga no sé qué mierda del karma
Le clavo los dedos en el cuello y le saco la tráquea
Que a mí me sale el corazón por la boca
Como un aborto atado al cordón umbilical
Agarrado a mis arterias cuelga
Y si no miro de reojo abajo no me doy ni cuenta
No me doy ni cuenta
Es tan paulatina la decadencia
Que si la lucidez no llega la inercia se me lleva
Y no me doy ni cuenta
No me doy ni cuenta
Es tan paulatina la decadencia
Que si la lucidez no llega la inercia se me lleva
Y no me doy ni cuenta
Y es que apenas me percato
De que ya no es una mierda en el zapato
Ahora es la piscina en la que floto
Y cuando sean mares sufriréis mi maremoto
Repartiré todo el odio recibido
Soy la cabalgata del rey podrido
Aquí no se reparten caramelos
Se reparten granadas de mano al rojo vivo
Ojalá hiciera canciones de amor
Como esos maricones asquerosos
Pero solo hablo de lo que he vivido
Y no he conocido más que rechazo
Ojalá hiciera canciones de amor
Como esos maricones asquerosos
Pero solo hablo de lo que he vivido
Y no he conocido más que rechazo
Ojalá que escribiera de alegría
Pero esa sonrisa no está en mi rostro
Solo porto una careta exterior
Para no daros explicaciones de lo que siento
Ojalá que escribiera de alegría
Pero esa sonrisa no está en mi rostro
Solo porto una careta exterior
Para no daros explicaciones de lo que siento
Y todos siguen creyendo que soy feliz
Y yo sigo sabiendo que no lo soy
Y todos siguen creyendo que soy feliz
Y yo sigo sabiendo que no lo soy
Y todos siguen creyendo que soy feliz
Y yo sigo sabiendo que no lo soy
Y todos siguen creyendo que soy feliz
Y yo sigo sabiendo que no lo soy
En degenen die aan mijn zijde stonden, worden op één hand geteld
Met geamputeerde vingers
Niemand valt me meer lastig
En degene die het doet, zal duur zijn
Vroeg of laat, vroeg of laat
Laat om te schrijven, vroeg om te haten
Als ijsschotsen die op mijn schedel neerstorten
Ik herinner me anekdotes van weleer, diffuus
Zoals verkoolde aquarellen
Ik heb nauwelijks beelden van mijn verleden
Ik heb de hele tijd in deze verdomde tent doorgebracht
Ik zie vliegen door het plafond
De geesten van dromen die stierven in mijn kamer
ze maken me bang
Mijn angst is heel anders dan wat jij voelt
Je schrikt van de gezichten van de monsters
Ik ben doodsbang voor tijd, ook al heeft het geen gezicht
Hij neemt het allemaal mee in zijn peilloze zak
De dag dat ik binnen kom, ga ik niet meer naar buiten
Misschien was hij toen al binnen
Waarin ik jarenlang niet uitging
Het leven heeft me verpest buiten mijn schuld om
En ik betaal nog steeds de rekeningen
De volgende die zegt dat ik niet weet wat karma is
Ik graaf mijn vingers in zijn nek en trek zijn luchtpijp eruit
Dat mijn hart uit mijn mond komt
Als een abortus vastgebonden aan de navelstreng
Vastklampend aan mijn slagaders hangt het
En als ik niet scheef naar beneden kijk, besef ik het niet eens
Ik besef het niet eens
De achteruitgang gaat zo geleidelijk
Dat als de luciditeit niet komt, traagheid me overvalt
En ik besef het niet eens
Ik besef het niet eens
De achteruitgang gaat zo geleidelijk
Dat als de luciditeit niet komt, traagheid me overvalt
En ik besef het niet eens
En het is dat ik het nauwelijks heb opgemerkt
Dat het geen poep meer in de schoen is
Nu is het het zwembad waarin ik drijf
En als het zeeën zijn, zul je mijn vloedgolf ondergaan
Ik zal alle ontvangen haat delen
Ik ben de rit van de rotte koning
Ze geven hier geen snoep uit
Er worden roodgloeiende handgranaten uitgedeeld
Ik wou dat ik liefdesliedjes deed
Zoals die smerige flikkers
Maar ik spreek alleen over wat ik heb geleefd
En ik heb niets anders gekend dan afwijzing
Ik wou dat ik liefdesliedjes deed
Zoals die smerige flikkers
Maar ik spreek alleen over wat ik heb geleefd
En ik heb niets anders gekend dan afwijzing
Ik wou dat ik voor mijn plezier schreef
Maar die glimlach staat niet op mijn gezicht
Ik draag alleen een buitenmasker
Om je geen uitleg te geven over wat ik voel
Ik wou dat ik voor mijn plezier schreef
Maar die glimlach staat niet op mijn gezicht
Ik draag alleen een buitenmasker
Om je geen uitleg te geven over wat ik voel
En iedereen gelooft nog steeds dat ik gelukkig ben
En ik weet nog steeds dat ik dat niet ben
En iedereen gelooft nog steeds dat ik gelukkig ben
En ik weet nog steeds dat ik dat niet ben
En iedereen gelooft nog steeds dat ik gelukkig ben
En ik weet nog steeds dat ik dat niet ben
En iedereen gelooft nog steeds dat ik gelukkig ben
En ik weet nog steeds dat ik dat niet ben
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt