Control - Solitario

No es que esté en fase terminal, ni nada de eso

Es que mi vida terminó hace mucho tiempo

Tanto que no lo recuerdo

Ha pasado tan rápido la vida y la he sufrido tan lento…

Se me rompe algo aquí dentro

Será la otra mitad del corazón resquebrajándose

A veces me pregunto qué haría si me quedara un mes de vida

Y la verdad es que no lo sé

Seguramente seguiría igual que ahora

Ni aún muriéndome le echaría pelotas

No sé si soy un cobarde, o este problema es tan grande

Que ya no soy el dueño de mi mente

¿De qué soy dueño entonces?

De este trastorno, yo lo poseo, él me posee

Supongo que nos tenemos el uno al otro

Somos dos locos en el cuerpo de un cadáver

No aguanto esa sensación cada vez que salgo

Se me sale el corazón por la boca aunque me lo trago

Que me contéis vuestras movidas me da asco

Vuestro sufrimiento me hace sentir insultado

Qué no daría yo por ser normal, como todos

Porque mis malas rachas fueran por amor

Pero mis malas rachas son porque estoy loco

Y parece que es el otro quien siempre tuvo el control

Het is niet dat ik terminaal ziek ben of iets dergelijks.

Het is dat mijn leven lang geleden is geëindigd

Zoveel dat ik het me niet meer kan herinneren

Het leven is zo snel voorbij gegaan en ik heb het zo langzaam doorstaan...

Hier breekt iets in

Het zal de andere helft van het hart zijn dat kraakt

Soms vraag ik me af wat ik zou doen als ik nog een maand te leven had

En de waarheid is dat ik het niet weet

Ik zou zeker hetzelfde blijven als nu

Ik zou niet eens ballen naar hem gooien, zelfs niet als hij doodging

Ik weet niet of ik een lafaard ben, of dat dit probleem zo groot is

Dat ik niet langer de eigenaar van mijn geest ben

Wat bezit ik dan?

Van deze aandoening bezit ik hem, hij bezit mij

Ik denk dat we elkaar hebben

We zijn twee gekken in het lichaam van een lijk

Ik kan niet tegen dat gevoel elke keer als ik uitga

Mijn hart komt uit mijn mond, ook al slik ik het door

Dat je me je bewegingen vertelt, walgt van me

Door je lijden voel ik me beledigd

Wat ik niet zou geven om normaal te zijn, zoals iedereen

Omdat mijn slechte strepen voor de liefde waren

Maar mijn slechte strepen zijn omdat ik gek ben

En het lijkt erop dat het de ander is die altijd de touwtjes in handen had