Distancia - Soge Culebra, Beret

Pensando en ti, destrozándomelos a mente

Si hace falto por ti me parto los dientes

Olvidar el pasado me enseño

Que pensar en el futura es la amargura del presente

La distancias es un veneno que nos mata

Y para venenos me quedo con tu mirada

Algo que me atrae, una droga que me ata

La heroina que me salva, pero que vuela sin capa

Me busco perdida y por eso no me encontró

Yo sano mis heridas con tu voz

Que pena que este lejos de mi oscura habitación

Me despierto, pero sigo estando triste

Me afecta todo, lo sabes, lo viste

Que me he pasado una eternidad buscando

La razón para entender por que te fuiste

Sigo sentando en el banco de este parque

Oliendo el perfume que dejaste

Prefiero abrirme para marte

Que cerrar mi corazón con alcohol para olvidarte

Corriendo, corriendo, corriendo

No me canso de correr, pero huyendo otra vez

Pisando el suelo rojo yo me desangre

Solo me queda agacharme y recoger

Seguimos buscando la forma de…

Pero mira que dolió

Seguimos buscando la forma de vernos

Tenemos, amamos, tocarnos y hacerlo mejor

Yo sé que te quiero, pero na pa' qué

Tu sabes lo que quieres, pero no lo haces

Lo malo del cero es que no sabe dividirse

Si no existe una persona que sume también

Yo se que toda mi vida la puedo perder solo en una mañana

Que si no me quedo contigo al final lo que no quedaran son ganas

Que facil es decir «Te quiero» pa' nada, solo te daba mis alas

Quien tiene la culpa, yo que las Saba o tu que nunca valorabas?

Y es que puedo, puedo

Agarrar, e a tus alas y llevarte el cielo

Pero muero cada vez que te pienso

Pero sale un «pero:

Yo se que te quiero, se que me quiero

Pero no vale ni un «puedo»

Cada vez que somos miedo

Cada vez que pueda la vida para que seamos fuego

Mañana no se que sera, pero mañana

Quien me dira, quien me dará, quien volverá

Ya si no hay nada

Mañana, dime si tu vas a estar en las malas

Dímelo todo y así yo decido si para ti soy nada

Seguimos buscando la forma de…

Pero mira que dolió

Seguimos buscando la forma de vernos

Tenemos, amamos, tocarnos y hacerlo mejor

Ik denk aan jou, vernietig ze in mijn gedachten

Als ik het voor je nodig heb, breek ik mijn tanden

Vergeet het verleden heeft me geleerd

Dat nadenken over de toekomst de bitterheid van het heden is

Afstand is een gif dat ons doodt

En voor vergif blijf ik bij je blik

Iets dat me aantrekt, een medicijn dat me bindt

De heldin die me redt, maar die vliegt zonder cape

Ze zocht me verloren en daarom vond ze me niet

Ik genees mijn wonden met jouw stem

Jammer dat het ver van mijn donkere kamer is

Ik word wakker, maar ik ben nog steeds verdrietig

Het raakt me alles, je weet het, je zag het

Dat ik een eeuwigheid heb gezocht

De reden om te begrijpen waarom je wegging

Ik blijf op de bank zitten in dit park

Ruik het parfum dat je achterliet

Ik stel me liever open voor mars

Dan mijn hart sluiten met alcohol om jou te vergeten

Rennen, rennen, rennen

Ik word het rennen niet moe, maar weer wegrennen

Stappend op de rode grond bloedde ik

Ik hoef alleen maar te bukken en op te rapen

We zijn nog op zoek naar een manier om…

Maar kijk eens hoe het pijn deed

We blijven zoeken naar de manier om elkaar te zien

We hebben, we houden van, aanraken en maken het beter

Ik weet dat ik van je hou, maar niets voor wat

Je weet wat je wilt, maar je doet het niet

Het slechte van nul is dat het niet weet hoe het moet delen

Als er geen persoon is die ook toevoegt

Ik weet dat ik in één ochtend mijn hele leven kan verliezen

Dat als ik uiteindelijk niet bij je blijf, wat er niet overblijft verlangen is

Hoe gemakkelijk het is om voor niets "ik hou van je" te zeggen, ik heb je gewoon mijn vleugels gegeven

Wie is de schuldige, ik die ze kende of jij die ze nooit op prijs stelde?

En ik kan, ik kan

Pak je vleugels vast en vlieg de lucht in

Maar ik sterf elke keer als ik aan je denk

Maar er komt een "maar" uit:

Ik weet dat ik van je hou, ik weet dat ik van mezelf hou

Maar het is geen "ik kan" waard

Elke keer als we bang zijn

Wanneer het leven kan, zodat we vuur kunnen zijn

Ik weet niet wat morgen zal zijn, maar morgen

Wie zal het mij vertellen, wie zal mij geven, wie zal terugkeren?

Als er nu niets is

Vertel me morgen of je in de problemen zit

Vertel me alles en zo beslis ik of ik voor jou niets ben

We zijn nog op zoek naar een manier om…

Maar kijk eens hoe het pijn deed

We blijven zoeken naar de manier om elkaar te zien

We hebben, we houden van, aanraken en maken het beter