Llegará - Beret

Cuántas personas tienen que irse para aprender a decir adiós

Cuántos fallos hacen falta pa' pedir perdón

Lucho por vivir estable, pero de nada me vale

Si todo parece estable pero nunca yo

Cuando lo mejor que pasará ya te pasó

Y si a la mejor pregunta le dije que no

Yo quiero antes que me elijan, antes de que me prefieran

Ya que aquello que elegimos es mi corazón

Llamamos suficiente a no querer luchar

Sin un poco de sombra nunca hay claridad

Pasamos una vida solo oyendo para decir mucho menos

Y acabar haciendo la mitad

Si decimos de vernos acabamos mal

Si nos hacemos los ciegos sí será fatal

Ya hacemos lo que queremos, nace el miedo

Pero prefiero ese miedo a que ya nunca nos queramos más

Claro que no puedo ver cómo todo se acaba

Te vas cuando todo llega y llego cuando tú te vas

Claro que depende todo de cómo miraba

Si el cielo tan solo es cielo, ¿por qué no puedo llegar?

Separa mucho más cada grito que sí nos damos

que toda aquella distancia que nunca se irá

Si rompemos todo aquello que reclamo

Seremos tan solo trozos no mitad

Nooo

Puedo llevarme toda la vida pensando

que todo lo que ocurre tan solo es por el azar

Vivo con esperanzas de todo pero si no lucho nunca

te aseguro que no llegará

Y que si sigo quitando piedras en el camino

Es porque sigo pensando que tu estarás detrás

No temo por olvidar quién eres

Porque yo sí que no puedo recordar

No me vale de nada saber dónde estoy

Me vale mucho más saber dónde estoy yendo

Si ves que retrocedo mis pasos

Es para caminar tan solo contigo al mismo tiempo

Aquello que me duele es aquello que soy

Tengo lo mejor y no me está sirviendo

Si las palabras dicen que vuelan

Voy a aprender a volar por si acaso algún día te pierdo

Claro que no puedo ver cómo todo se acaba

Te vas cuando todo llega y llego cuando tú te vas

Claro que depende todo de cómo miraba

Si el cielo tan solo es cielo, ¿por qué no puedo llegar?

Separa mucho más cada grito que sí nos damos

que toda aquella distancia que nunca se irá

Si rompemos todo aquello que reclamo

Seremos tan solo trozos no mitad

Nooo

Puedo llevarme toda la vida pensando

que todo lo que ocurre tan solo es por el azar

Vivo con esperanzas de todo pero si no lucho nunca

te aseguro que no llegará

Y que si sigo quitando piedras en el camino

Es porque sigo pensando que tu estarás detrás

No temo por olvidar quién eres

Porque yo sí te lo puedo recordar

Una vez me pregunté si en alguien confiaba

No pude elegir a nadie solo me miré

Otra vez te pregunté: ¿me querrás en las malas?

Y no me dijiste nada y respondiste bien

A veces no es lo que debo sino lo que dabas

Lo que menos necesito lo quiero tener

Por eso busqué las cosas que más me dañaban

Aprendo un poco de ellas y también de mí

Y también de mí

Y también de mí

Hoeveel mensen moeten er weg om afscheid te leren nemen?

Hoeveel fouten zijn er nodig om vergeving te vragen?

Ik heb moeite om stabiel te leven, maar het is me niets waard

Als alles stabiel lijkt, maar ik nooit

Wanneer het beste wat er kan gebeuren je al is overkomen

En als ik op de beste vraag nee zei

Ik wil voordat ze mij kiezen, voordat ze mij verkiezen

Omdat wat we kiezen mijn hart is

We roepen genoeg om niet te willen vechten

Zonder een beetje schaduw is er nooit duidelijkheid

We brengen een heel leven door met alleen maar te horen om veel minder te zeggen

En uiteindelijk de helft doen

Als we zeggen elkaar te zien eindigen we slecht

Als we blind spelen, is dat fataal

We doen al wat we willen, angst is geboren

Maar ik heb liever die angst dan dat we nooit meer van elkaar houden

Ik kan natuurlijk niet zien hoe het allemaal afloopt

Jij vertrekt wanneer alles arriveert en ik arriveer wanneer jij vertrekt

Het hangt er natuurlijk allemaal van af hoe je eruit zag

Als de hemel alleen maar de hemel is, waarom kan ik er dan niet komen?

Het scheidt veel meer elke kreet die we elkaar geven

dat al die afstand die nooit zal verdwijnen

Als we alles breken wat ik beweer

We zullen slechts stukjes zijn, niet de helft

neeeeee

Ik kan mijn hele leven nadenken

dat alles wat er gebeurt gewoon toeval is

Ik leef met de hoop op alles, maar als ik nooit vecht

Ik verzeker je dat het niet zal aankomen

En wat als ik onderweg stenen blijf verwijderen?

Het is omdat ik blijf denken dat je achterloopt

Ik ben niet bang om te vergeten wie je bent

Want ik kan het me zeker niet herinneren

Het doet me geen goed om te weten waar ik ben

Ik weet maar beter waar ik heen ga

Als je ziet dat ik op mijn stappen terugkeer

Het is om tegelijkertijd alleen met jou te lopen

Wat me pijn doet, is wat ik ben

Ik heb de beste en het dient mij niet

Als de woorden zeggen dat ze vliegen

Ik ga leren vliegen voor het geval ik je op een dag verlies

Ik kan natuurlijk niet zien hoe het allemaal afloopt

Jij vertrekt wanneer alles arriveert en ik arriveer wanneer jij vertrekt

Het hangt er natuurlijk allemaal van af hoe je eruit zag

Als de hemel alleen maar de hemel is, waarom kan ik er dan niet komen?

Het scheidt veel meer elke kreet die we elkaar geven

dat al die afstand die nooit zal verdwijnen

Als we alles breken wat ik beweer

We zullen slechts stukjes zijn, niet de helft

neeeeee

Ik kan mijn hele leven nadenken

dat alles wat er gebeurt gewoon toeval is

Ik leef met de hoop op alles, maar als ik nooit vecht

Ik verzeker je dat het niet zal aankomen

En wat als ik onderweg stenen blijf verwijderen?

Het is omdat ik blijf denken dat je achterloopt

Ik ben niet bang om te vergeten wie je bent

Omdat ik je eraan kan herinneren

Ik vroeg me ooit af of iemand het vertrouwde

Ik kon niemand kiezen, ik keek alleen naar mezelf

Ik vroeg je opnieuw: zal je van me houden in slechte tijden?

En je zei niets tegen mij en je antwoordde goed

Soms is het niet wat ik verschuldigd ben, maar wat je gaf

Wat ik het minst nodig heb, wil ik hebben

Daarom zocht ik naar de dingen die me het meeste pijn deden

Ik leer een beetje van hen en ook van mezelf

en ook van mij

en ook van mij