Ojalá - Beret

Yo necesito ganas no querer ganar

Y si algún día perdiese mi miedo a perder

Me duele haber corrido para no llegar

Ahora sé que el camino es la meta también

Ya me crecieron miedos que nunca eduqué

Y me sé las respuestas por no preguntar

Ya sentí como nadie cuando tuve el bien

Y lloré como todos cuando algo se va

Nadie te enseña a ser fuerte pero te obligan

Nunca nadie quiso un débil para confiar

Nadie te enseña los pasos en un mundo que

Te obliga cada día a levantarte y caminar

Dónde fuiste tan feliz siempre regresarás

Aunque confundas dolor con la felicidad

Y ya no seas ni tú mismo pero pienses en ti mismo

Y eso matará

Y ojalá nunca te abracen por última vez

Hay tantos con quién estar pero no quién ser

Tan solo somos caminos que suelen torcer

Miles de complejos sueltos que debemos de vencer

Ojalá si te aceptasen por primera vez

Y entendiesen que es que todos merecemos bien

Que no existe una persona que no deba de tener

Ya que somos circunstancias que nunca elegimos ser

Confianza nunca volvió con el tiempo

Y el fruto de mi vida no se basa en lo que tengo

Y si todos los instantes pudiesen pasar más lento

Si acaso dudarías esta vez en el intento

Y si entendiésemos que si somos perfectos

A pesar de borrones que quieran manchar el lienzo

Todo es una suma aunque eso no lo piense el resto

Una cosa es lo que soy y otra tan solo lo que muestro

Que yo ya no temo perder sino dar por perdido

Que yo ya no quiero vencer sino estar convencido

Que mucho antes de estar contento debo estar conmigo

Que voy a mirar a la soga pa' decir le sigo

Que voy a parar de exigirme to lo que me pido

Y voy a aprender a aceptar todo lo que no consigo

Que voy a parar de culparme, mentirme, fallarme, decirme tarde verdades que

necesito

Por qué también dediqué tiempo a quién ya no se acuerda de mí

También pegue los trozos de lo mismo que después partí

Tampoco me entendido y he entendido que eso será así

No he estado confundido he estado fundido con lo peor de mí

Me mudado a problemas y he querido ser feliz ahí

Y he dado vueltas en círculos por no quitarte en medio a ti

He preguntado a todos para poder definirme a mí

Cómo decirle a un rio que se pare y deje de fluir

Nadie te enseña a ser fuerte pero te obligan

Nunca nadie quiso un débil para confiar

Nadie te enseña los pasos en un mundo

Que te obliga cada día a levantarte y caminar

Dónde fuiste tan feliz siempre regresarás

Aunque confundas dolor con la felicidad

Y ya no seas ni tú mismo pero pienses en ti mismo

Y eso matará

Y ojalá nunca te abracen por última vez

Hay tantos con quién estar pero no quién ser

Tan solo somos caminos que suelen torcer

Miles de complejos sueltos que debemos de vencer

Ojalá si te aceptasen por primera vez

Y entendiesen que es que todos merecemos bien

Que no existe una persona que no deba de tener

Ya que somos circunstancias que nunca elegimos ser

Ik moet willen om niet te willen winnen

En als ik op een dag mijn angst om te verliezen zou verliezen

Het doet me pijn om te hebben gerend om niet aan te komen

Nu weet ik dat het pad ook het doel is

Ik ben al bang geworden dat ik nooit heb geleerd

En ik weet de antwoorden voor het niet vragen

Ik voelde me al niemand toen ik het goede had

En ik huilde zoals iedereen als er iets weggaat

Niemand leert je sterk te zijn, maar ze dwingen je

Niemand wilde ooit een zwakke om te vertrouwen

Niemand leert je de stappen in een wereld die

Het dwingt je elke dag om op te staan ​​en te lopen

waar je heen ging zo blij dat je altijd terugkomt

Zelfs als je pijn verwart met geluk

En wees niet meer jezelf maar denk aan jezelf

en dat zal doden

En ik hoop dat ze je nooit voor de laatste keer vasthouden

Er zijn er zoveel om bij te zijn, maar niet bij wie?

We zijn gewoon paden die meestal draaien

Duizenden losse complexen die we moeten overwinnen

Ik wou dat ze je voor de eerste keer accepteerden

En begrijp dat we allemaal goed verdienen

Dat er geen persoon is die dat niet zou moeten hebben

Omdat we omstandigheden zijn die we nooit kiezen te zijn

Vertrouwen kwam nooit meer terug met de tijd

En de vrucht van mijn leven is niet gebaseerd op wat ik heb

En als alle momenten langzamer konden voorbijgaan

Als je deze keer zou aarzelen in de poging

En als we begrepen dat als we perfect zijn

Ondanks vlekken die het canvas willen bevlekken

Alles is een som al is dat niet wat de rest denkt

Het ene is wat ik ben en het andere is precies wat ik laat zien

Dat ik niet langer bang ben om te verliezen, maar om op te geven

Dat ik niet meer wil winnen maar overtuigd wil worden

Zo lang voordat ik gelukkig ben, moet ik bij mezelf zijn

Dat ik naar het touw ga kijken om te zeggen dat ik het volg

Dat ik ga stoppen met alles te eisen wat ik van mezelf vraag

En ik ga leren alles te accepteren wat ik niet kan

Dat ik ga stoppen met mezelf de schuld te geven, tegen mezelf te liegen, mezelf in de steek te laten, mezelf laat de waarheid te vertellen

nodig zijn

Waarom bracht ik ook tijd door met iemand die mij niet meer herinnert?

Ik heb ook de stukken gelijmd van hetzelfde dat ik later splitste

Ik begreep mezelf ook niet en ik begreep dat dit het geval zal zijn

Ik ben niet in de war geweest, ik ben gesmolten met de slechtste van mij

Ik verhuisde naar problemen en ik wilde daar gelukkig zijn

En ik heb rondjes gelopen omdat ik je niet in het midden heb genomen

Ik heb iedereen gevraagd om mezelf te kunnen definiëren

Hoe vertel je een rivier om te stoppen en te stoppen met stromen?

Niemand leert je sterk te zijn, maar ze dwingen je

Niemand wilde ooit een zwakke om te vertrouwen

Niemand leert je de stappen in een wereld

Dat dwingt je elke dag om op te staan ​​en te lopen

waar je heen ging zo blij dat je altijd terugkomt

Zelfs als je pijn verwart met geluk

En wees niet meer jezelf maar denk aan jezelf

en dat zal doden

En ik hoop dat ze je nooit voor de laatste keer vasthouden

Er zijn er zoveel om bij te zijn, maar niet bij wie?

We zijn gewoon paden die meestal draaien

Duizenden losse complexen die we moeten overwinnen

Ik wou dat ze je voor de eerste keer accepteerden

En begrijp dat we allemaal goed verdienen

Dat er geen persoon is die dat niet zou moeten hebben

Omdat we omstandigheden zijn die we nooit kiezen te zijn