Ghetto compositeur - Singuila

J'écris sans prendre de gants ça te laisse pour du chant

Ouais c’est des-pi oh ça fout des fle-gis

Je suis ma vibe on vient m’dire que c’est trop trash pour du

Rnb

Oh jsuis encore la a mon tour de chauffe pour donner des

Textes crus sur un thème de corps

Faudrait que j’parle de courbes mais j’parle de corps

En plus y’a trop de mots le flow c’est trop ghetto

Ils veulent le son de la rue sans être ke-cho

Ce n’est pas à moi de m’adapter à leurs oreilles

Je fais mon kif et mon style est sans pareil

J’travestis pas mon style même si j’veux de l’oseille

C’est moi l’artiste donc c’est eux qui imprègnent

Pourtant les instrus bandent quand je chante

Je donne aux glandeurs la folie des grandeurs

Les têtes battent à la mesure à la Stevie Wonder

Signature d’un ghetto compositeur

Ohohohoh

Je n’suis pas indispensable a la musique française

Mais mes mélodies baisent tous ses accords comme personne

J’ai pas besoin d’canaliser

D’optimiser ma force pour t’impressionner

Mon feeling est dangeureux comme mon torce

Y’a pas de galère si tu m’kiffe pas

J’suis en avance du coup ça fait de moi une référence

Donne-moi un bout de bois et de silex j’te rends un beat

Qui blesse j’te rends un beat qui blesse man

Le succès n’est pas proportionnel au talent ça tu le sais

Ohh ça serait chan-mé

J’reste fidèl à moi-même

Je n’aime que ceux qui gênent pour provoquer

Oh t’as vu faut pas me laisser poser sur un son d’patate ou

Les choses se gâtent

J’accumule un beat lourd et j’dois pas parler de chattes

Mais j’suis un obsédé je kiff les gos j’en tchatche

Singuila 2005 on n’vit qu’une fois ça date

Définitivement pas comme les autres

Singuila déchire là où tant se vautrent

Je blesse mon flot casse dans les autres

Mes mots dérangent mais je reste un putain d’auteur

J’suis spécial tu me verras jamais au pas

Incurable mais mais tu bitume till I die

Ce n’est pas à moi de m’adapter a leurs oreilles

Je fais mon kif et mon style est sans pareil

J’travestis pas mon style même si j’veux de l’oseille

C’est moi l’artiste donc c’est eux qui imprègnent

Pourtant les instrus bandent quand je chante

Je donne aux glandeurs la folie des grandeurs

Les têtes battent à la mesure à la Stevie Wonder

Signature d’un ghetto compositeur

Ohohohoh

Ik schrijf zonder handschoenen aan te nemen, het laat je zingen

Ja, het is des-pi oh het neukt fle-gis

Ik ben mijn vibe, ze komen en vertellen me dat het te trashy is om dom te zijn

Rnb

Oh, ik ben nog steeds hier tijdens mijn warming-up om wat te geven

Ruwe teksten op een lichaamsthema

Ik zou over rondingen moeten praten, maar ik heb het over lichamen

Bovendien zijn er te veel woorden, de stroom is te getto

Ze willen het geluid van de straat zonder ke-cho . te zijn

Het is niet aan mij om me aan hun oren aan te passen

Ik doe mijn ding en mijn stijl is ongeëvenaard

Ik vermom mijn stijl niet, ook al wil ik zuring

Ik ben de artiest, dus zij zijn het die impregneren

Maar de beats worden hard als ik zing

Ik geef de nietsnutten waanideeën van grootsheid

Hoofden klappen op tijd a la Stevie Wonder

Handtekening van een getto van een componist

Oh Oh oh oh

Ik ben niet essentieel voor Franse muziek

Maar mijn melodieën neuken al haar akkoorden als geen ander

Ik hoef niet te channelen

Om mijn kracht te optimaliseren om indruk op je te maken

Mijn gevoel is gevaarlijk, net als mijn torsie

Er is geen probleem als je me niet mag

Ik loop voorop, het maakt me een referentie

Geef me een stuk hout en vuursteen, ik geef je een beat

Wie doet pijn, ik geef je een beat terug die pijn doet man

Succes staat niet in verhouding tot talent, dat weet je!

Ohh dat zou chan-mé . zijn

Ik blijf mezelf trouw

Ik hou alleen van degenen die in de weg staan ​​om te provoceren

Oh zie je, laat me niet poseren op een aardappelgeluid of

dingen gaan verkeerd

Ik bouw een zware beat op en ik mag niet over kutjes praten

Maar ik ben geobsedeerd, ik hou van kinderen, ik praat over ze

Singuila 2005 je leeft maar een keer dat dateert

Absoluut niet zoals de anderen

Singuila tranen waar zovelen wentelen

Ik heb mijn stroomonderbrekingen bij anderen gekwetst

Mijn woorden storen, maar ik blijf een verdomde auteur

Ik ben speciaal, je zult me ​​nooit zien lopen

Ongeneeslijk maar jij bitumen tot ik sterf

Het is niet aan mij om me aan hun oren aan te passen

Ik doe mijn ding en mijn stijl is ongeëvenaard

Ik vermom mijn stijl niet, ook al wil ik zuring

Ik ben de artiest, dus zij zijn het die impregneren

Maar de beats worden hard als ik zing

Ik geef de nietsnutten waanideeën van grootsheid

Hoofden klappen op tijd a la Stevie Wonder

Handtekening van een getto van een componist

Oh Oh oh oh