Ten Paces - Seth Sentry

She goes to bed early and he goes to bed late

And it’s been that way for weeks now

But she ain’t tired and he’s a dead weight

The room’s cold as he stares the screen down

The bed’s warm so she kicks her feet out

Through the wall she can hear the ads break

She’s half awake and he’s half asleep

And she floats through the depth of his headspace

And the bed frame sings out

As he lays she pretends she’s asleep

He pretends he believes her

He can tell by the way that she breathes that she isn’t

So they lie in the darkness

Sad thoughts fill the air like birthday balloons

As they run away to separate dreams now

Back to back, ten paces at noon

And she don’t know that he knows it’s over

Over

And he don’t know that she knows it’s over

Over

They don’t fight much, tongue full of bite marks

Eyes full of tired, smiles stay drawn on

Forlorn figures pass in the hallway

With no words exchanged and no foreplay

No further games, it has all changed

And the floor stays made out of egg shell

Every question’s a riddle

Once they had met in the middle

Make camp on the edge now

There’s a river in between them

And it’s picking up speed as it deepens

They don’t know where it will sweep them

Afraid to know and they don’t wanna get their feet wet

So they keep the same secret

But they don’t know the other has the same one too

Only free when they’re dreaming

Back to back ten paces at noon

Draw your line in the sand

There’s no right side to stand

Tell your lies, hide your plans

There’s no right side to stand

And she don’t know that he knows it’s over

Over

And he don’t know that she knows it’s over

Over

And now that space in between seems so far

So far

One little word it could bring them closure

Over

Zij gaat vroeg naar bed en hij gaat laat naar bed

En dat is al weken zo

Maar ze is niet moe en hij is een dood gewicht

De kamer is koud als hij naar het scherm staart

Het bed is warm, dus ze trapt haar voeten eruit

Door de muur kan ze de advertenties horen breken

Zij is half wakker en hij slaapt half

En ze zweeft door de diepte van zijn hoofdruimte

En het bedframe zingt het uit

Terwijl hij ligt, doet ze alsof ze slaapt

Hij doet alsof hij haar gelooft

Hij kan aan de manier waarop ze ademt zien dat ze dat niet is

Dus ze liggen in het donker

Droevige gedachten vullen de lucht als verjaardagsballonnen

Terwijl ze nu wegrennen om hun dromen te scheiden

Rug aan rug, tien passen om 12.00 uur

En zij weet niet dat hij weet dat het voorbij is

Over

En hij weet niet dat zij weet dat het voorbij is

Over

Ze vechten niet veel, tong vol bijtwonden

Ogen vol vermoeide glimlachen blijven aangetrokken

Verloren figuren passeren in de gang

Zonder woordenwisseling en zonder voorspel

Geen verdere games, het is allemaal veranderd

En de vloer blijft gemaakt van eierschaal

Elke vraag is een raadsel

Toen ze elkaar in het midden hadden ontmoet

Maak nu een kamp aan de rand

Er is een rivier tussen hen in

En het wordt steeds sneller naarmate het dieper wordt

Ze weten niet waar het hen naartoe zal slepen

Bang om te weten en ze willen niet nat worden

Ze bewaren dus hetzelfde geheim

Maar ze weten niet dat de ander ook dezelfde heeft

Alleen gratis als ze dromen

Tien passen achter elkaar om 12.00 uur

Trek je lijn in het zand

Er is geen goede kant om te staan

Vertel je leugens, verberg je plannen

Er is geen goede kant om te staan

En zij weet niet dat hij weet dat het voorbij is

Over

En hij weet niet dat zij weet dat het voorbij is

Over

En nu lijkt die ruimte ertussen zo ver

Tot dusver

Een klein woordje zou hen kunnen afsluiten

Over