Pripyat (Part 1) - Seth Sentry

Yeah, ayy

A faint ghost through the raindrops, pace a frozen train stop

I’ve changed a lot since a waiter jotted «Strange Lot»

I quit the day job, traded it for a day dream

Basically feel the same though, maybe little less angry

I’m not sure, maybe little less bankrupt

Maybe little more fucking, but lately a lot less make love

I cue the tape up, fade off into a made up

World that I’ve had one foot in as long as I can remember

A lonely town that I walk around in to fix my head up

Dry water fountains and dirty pigeon feathers

A rusty breeze that whispers you listening Mr Sentry

Every scrap of litter’s a love letter my exes sent me

I’m barely here no more, I barely hear no more

My mind is reeling, watch it like a cinema

Cloud city citizen sitting here smoking cigarettes

Cynical people talk at me, pity my mind’s in Pripyat

Ja, ayy

Een vage geest door de regendruppels, tempo een bevroren treinhalte

Ik ben veel veranderd sinds een ober "Vreemd lot" schreef

Ik zegde mijn baan op, ruilde het in voor een dagdroom

Voel me eigenlijk hetzelfde, misschien iets minder boos

Ik weet het niet zeker, misschien iets minder failliet

Misschien een beetje meer neuken, maar de laatste tijd veel minder vrijen

Ik cu de tape omhoog, vervagen in een verzonnen

Wereld waar ik al een voet in heb staan ​​zolang ik me kan herinneren

Een eenzame stad waar ik rondloop om mijn hoofd omhoog te krijgen

Droogwaterfonteinen en vuile duivenveren

Een roestig briesje dat je fluistert terwijl je luistert, meneer Sentry

Elk stukje afval is een liefdesbrief die mijn exen me hebben gestuurd

Ik ben hier bijna niet meer, ik hoor nauwelijks meer

Mijn geest is aan het wankelen, bekijk het als een bioscoop

Wolkenstadburger zit hier sigaretten te roken

Cynische mensen praten tegen me, jammer dat ik met mijn gedachten in Pripyat zit