Вот, комедия какая - Сергей Трофимов

По диплому — я конструктор-инженер,

И поверьте, что не худшего разряда.

Нас когда-то детям ставили в пример,

А теперь я продавец седьмого ряда.

Тут со мной мои собратья по нужде

Все с дипломами, есть даже два доцента

Мы на ярмарке торгуем каждый день

Получая от хозяина проценты.

Припев:

Вот комедия какая, я стою, штаны толкаю,

А вокруг меня мелькают соотечественники.

Вон крестьянин с выражением лица

И с огромной тягой к импортным товарам.

Он ещё не разобрался до конца,

Что тут дорого, а что почти задаром.

Вон с обновками бредёт рабочий класс —

Видно на заводе милостыню дали.

Мой сосед-философ думает, что Маркс

Был шутник, какого люди не видали.

Припев:

Вот комедия какая, я стою, штаны толкаю,

А вокруг меня мелькают соотечественники.

Тут у нас как на ладони весь народ,

И хотя реформы многих подкосили,

У меня растёт товарооборот —

Знать, в себя приходит матушка-Россия.

Может, всё ещё наладится у нас.

Лишь бы власти нам особо не мешали.

Ведь науку-то среди народных масс

На Руси всегда особо уважали.

Припев:

Вот комедия какая, я стою, штаны толкаю,

А вокруг меня мелькают, смотрят ценники

Молодые и седые, добродушные и злые

В чём-то все мои родные соотечественники.

Per diploma - ik ben een ontwerper-ingenieur,

En geloof me, het is niet de slechtste categorie.

Ooit waren we een voorbeeld voor kinderen,

En nu ben ik een verkoper op de zevende rij.

Hier bij mij zijn mijn broeders in nood

Allemaal met diploma's, er zijn zelfs twee universitair hoofddocenten

Wij handelen elke dag op de beurs

Rente ontvangen van de eigenaar.

Refrein:

Wat een komedie, ik sta, duw mijn broek,

En landgenoten fladderen om me heen.

Er is een boer met een uitdrukking op zijn gezicht

En met een enorm verlangen naar geïmporteerde goederen.

Hij heeft het nog niet door,

Wat is hier duur, en wat bijna voor niets.

De arbeidersklasse dwaalt rond met nieuwe kleren -

Blijkbaar gaven ze aalmoezen in de fabriek.

Mijn filosoof buurman denkt dat Marx

Er was een grappenmaker die mensen niet zagen.

Refrein:

Wat een komedie, ik sta, duw mijn broek,

En landgenoten fladderen om me heen.

Hier hebben we alle mensen in de palm van onze hand,

En hoewel de hervormingen velen hebben neergehaald,

Mijn omzet groeit -

Weet dat Moeder Rusland tot bezinning komt.

Misschien worden we nog beter.

Als de autoriteiten ons maar niet te veel lastig vielen.

Immers, wetenschap onder de massa

In Rusland zijn ze altijd bijzonder gerespecteerd.

Refrein:

Wat een komedie, ik sta, duw mijn broek,

En ze flikkeren om me heen, kijk naar de prijskaartjes

Jong en grijs, goedaardig en slecht

In zekere zin al mijn inheemse landgenoten.