Голуби - Сергей Трофимов

Детство босоногое мое помнит,

Как пекло от раскаленных крыш

в полдень,

И весенний ветер надувал парус

Пахнущей морями простыни.

У меня под майкой голубок белый.

Я с утра сменял его на свой велик.

Ох, и будет дома нагоняй, только

Нет меня счастливей в эти дни…

Там там высоко, над землею кружит стая,

Если смотреть на верх — кружится голова,

И мне так легко, словно это я летаю

И рядом только неба синева…

Первая несмелая любовь — Оля…

До рассвета вечер выпускной в школе.

Голуби, которых я поднял в небо,

Губы, чуть соленые от слез…

И, казалось будто в вышине синей,

Птицы написали мне ее имя

Чтобы эту память о любви первой

Я с собой, как ладанку, пронес.

Там там высоко, над землею кружит стая,

Если смотреть на верх — кружится голова,

И мне так легко, словно это я летаю

И рядом только неба синева…

Вот уже роняет желтый лист осень,

Укрывает бережно зимы проседь.

Старые привычки бережешь свято,

Мелочи приковывают взгляд.

Но когда тоскою защемит сердце

Я спешу на встречу со своим детством

Поднимая в небо голубей белых

Словно много лет тому назад.

Там там высоко, над землею кружит стая,

Если смотреть на верх — кружится голова,

И мне так легко, словно это я летаю

И рядом только неба синева…

Синева…Синева…Синева…

Mijn blote voeten jeugd herinnert zich

Hoe heet van de hete daken

in de avond,

En de lentewind blies het zeil

Zeegeurende lakens.

Ik heb een witte duif onder mijn shirt.

Ik heb hem 's ochtends vervangen door mijn fiets.

Oh, en er zal een inhaalslag thuis zijn, alleen

Ik ben niet gelukkiger tegenwoordig...

Daar, hoog daarboven, cirkelt een kudde boven de grond,

Als je omhoog kijkt - duizelig,

En het is zo gemakkelijk voor mij, alsof ik vlieg

En daarnaast is alleen de lucht blauw...

Eerste timide liefde - Olya ...

Voor zonsopgang 's avonds afstuderen op de school.

De duiven die ik de lucht in heb geheven

Lippen licht zout van tranen...

En het leek alsof in de blauwe lucht,

De vogels schreven me haar naam

Naar deze herinnering aan liefde eerst

Ik droeg het met me mee als een wierook.

Daar, hoog daarboven, cirkelt een kudde boven de grond,

Als je omhoog kijkt - duizelig,

En het is zo gemakkelijk voor mij, alsof ik vlieg

En daarnaast is alleen de lucht blauw...

De herfst laat al een geel blad vallen,

Dekt zorgvuldig het wintergrijs.

Houd oude gewoonten heilig

Kleine dingen vallen op.

Maar wanneer het hart knijpt van verlangen

Ik heb haast om mijn kindertijd te ontmoeten

Witte duiven de lucht in tillen

Zoals vele jaren geleden.

Daar, hoog daarboven, cirkelt een kudde boven de grond,

Als je omhoog kijkt - duizelig,

En het is zo gemakkelijk voor mij, alsof ik vlieg

En daarnaast is alleen de lucht blauw...

Blauw...Blauw...Blauw...