Город в пробках - Сергей Трофимов

Город встал, движенье сдохло,

Где-то там «Газель» заглохла:

Вариантов нет, сижу курю.

Джип разлегся на подвеске,

Шлю знакомым СМСки:

Ждать не стоит, буду к декабрю.

Вот бы сейчас очутиться в Ницце,

Полюбоваться морской волной

С девушкой, что подвела ресницы

В «Ауди», рядом со мной.

Как это странно всегда:

Вроде бы взрослые люди,

А в голове ерунда,

Мечтаем как дети о чуде.

Па-ра-ра-ра-рам, па-рам, пам-пам.

Мечтаем как дети о чуде.

Мечтаем как дети о чуде...

Девушке уже не к спеху

По делам куда-то ехать,

Впрочем, с этим можно обождать.

У нее и так всё гладко:

Любит муж, и жизнь в достатке —

Всё бы так, но сердцу не солгать.

Ей бы хотелось вернуться в детство,

В домик с рябиною у ворот

К мальчику, жившему по соседству...

Может, он все ещё ждёт?

Как это странно всегда:

Вроде бы взрослые люди,

А в голове ерунда,

Мечтаем как дети о чуде.

Па-ра-ра-ра-рам, па-рам, пам-пам.

Мечтаем как дети о чуде.

Мечтаем как дети о чуде...

«Бентли», «Жигули», «Тойоты» —

Как промасленные шпроты

Жмутся в тесноте бетонных трасс.

В них шофёры, пассажиры —

Пленники стального мира

Ждут своей пощады битый час.

Вот бы построить волшебный город,

Время с гармонией подружить —

Чтобы был каждый кому-то дорог,

И не опаздывал жить.

Как это странно всегда:

Вроде бы взрослые люди,

А в голове ерунда,

Мечтаем как дети о чуде.

Па-ра-ра-ра-рам, па-рам, пам-пам.

Мечтаем как дети о чуде.

Мечтаем как дети о чуде...

De stad is verrezen, de beweging is gestorven,

Ergens daar bleef de Gazelle staan:

Er zijn geen opties, ik zit te roken.

De jeep lag op de vering,

SMS versturen naar vrienden:

Wacht niet, ik ben er in december.

Kon ik mezelf nu maar in Nice vinden,

Bewonder de zeegolf

Met het meisje dat haar wimpers liet zakken

In de Audi naast mij

Hoe vreemd is het altijd

net als volwassenen,

En in het hoofd is onzin,

We dromen als kinderen over een wonder.

Pa-ra-ra-ra-ram, pa-ram, pum-pam.

We dromen als kinderen over een wonder.

We dromen als kinderen over een wonder...

Het meisje heeft geen haast meer

Ga ergens op zakenreis

U kunt hier echter mee wachten.

Ze doet het zo goed:

Echtgenoot houdt van, en het leven is in overvloed -

Alles zou zo zijn, maar het hart liegt niet.

Ze wil graag terug naar haar kindertijd

Naar het huis met lijsterbes aan de poort

Aan de jongen die hiernaast woonde...

Misschien wacht hij nog?

Hoe vreemd is het altijd

net als volwassenen,

En in het hoofd is onzin,

We dromen als kinderen over een wonder.

Pa-ra-ra-ra-ram, pa-ram, pum-pam.

We dromen als kinderen over een wonder.

We dromen als kinderen over een wonder...

"Bentley", "Zhiguli", "Toyota" -

Zoals geoliede sprot

Ze kruipen ineen op de krappe betonnen rails.

Ze hebben chauffeurs, passagiers...

Gevangenen van de staalwereld

Ze wachten een uur op hun genade.

Dat zou zijn om een ​​magische stad te bouwen,

Tijd om vrienden te maken met harmonie -

Zodat iedereen iemand dierbaar is,

En hij was niet te laat om te leven.

Hoe vreemd is het altijd

net als volwassenen,

En in het hoofd is onzin,

We dromen als kinderen over een wonder.

Pa-ra-ra-ra-ram, pa-ram, pum-pam.

We dromen als kinderen over een wonder.

We dromen als kinderen over een wonder...