Умничка - Сергей Трофимов

Музыкой твоей грусти

Тихо прозвучит ночь.

Ты разлуку в дом впустишь

И к утру прогонишь прочь...

Я, наверно, у тебя по жизни вечный странник,

Но в конце пути всегда возвращаюсь к тебе.

Умничка моя, ласковая умничка.

Как я без тебя жил бы на земле?

Умничка моя, ласковая умничка.

Солнышко весны в хмуром феврале.

Ты одна добром меришь,

Всё что прожито мной.

Ты в меня ещё веришь,

Как уже никто другой...

Если я пришёл на эту землю встретить Бога,

Я его нашёл, наверное, только в тебе.

Умничка моя, ласковая умничка.

Как я без тебя жил бы на земле?

Умничка моя, ласковая умничка.

Солнышко весны в хмуром феврале.

De muziek van je verdriet

De nacht zal stil zijn.

Je laat scheiding het huis binnen

En in de ochtend rijd je weg...

Ik ben waarschijnlijk een eeuwige zwerver in je leven,

Maar aan het einde van de weg kom ik altijd bij je terug.

Mijn slimme meid, mijn lieve kleine meid.

Hoe zou ik op aarde leven zonder jou?

Mijn slimme meid, mijn lieve kleine meid.

De zon van de lente in een sombere februari.

Jij alleen meet goed

Alles wat ik heb geleefd.

Geloof je nog steeds in mij

Als geen ander...

Als ik naar deze aarde zou komen om God te ontmoeten,

Ik heb het gevonden, waarschijnlijk alleen in jou.

Mijn slimme meid, mijn lieve kleine meid.

Hoe zou ik op aarde leven zonder jou?

Mijn slimme meid, mijn lieve kleine meid.

De zon van de lente in een sombere februari.