Судьба - Сергей Трофимов

На этом скоке я сорвал немалый куш

И лёг на дно покуда не утихнет шухер.

И заповедная непуганная глушь

Меня узнала, как геолога Андрюху.

Провинциальная кипучая тоска

Меня опутывала словно паутина.

И чтоб развеяться от этого слегка,

Я познакомился с буфетчицею Ниной.

Припев:

Судьба моя — змеюка подколодная

Ужалит в тот момент, когда её не ждёшь.

Хоть я играл краплёною колодою

Пропал, ей Богу, не за грошь.

Ах, Нина, Ниночка, колечки, кружева

Глаза, как северное дымчатое небо

На людях кроткая, как верная жена,

А по ночам, как расшалившаяся ведьма.

И как-то раз сомлев от баньки и любви

С душой сверкающей, как новые калоши

Как говорил один мой кореш «сэ-ля-ви»

Я ей сказал кто я, и где зарыты гроши.

Припев:

Судьба моя — змеюка подколодная

Ужалит в тот момент, когда её не ждёшь.

Хоть я играл краплёною колодою

Пропал, ей Богу, не за грошь.

На утро граждане в коротких пиджаках

Мне предъявили государственные ксивы.

И я с манжетами стальными на руках

Годков на пять простился с вольною Россией.

Ах, Нина, Ниночка, ошибочка моя.

Вы там начальниках, а я сижу на киче,

Но я простил Вас, и обиды не тая,

От всей души желаю счастья в жизни личной.

Припев:

Судьба моя — змеюка подколодная

Ужалит в тот момент, когда её не ждёшь.

Хоть я играл краплёною колодою

Пропал, ей Богу, не за грошь.

Пропал, ей Богу, не за грошь.

Пропал, ей Богу, не за грошь…

Op deze lope heb ik een grote jackpot gewonnen

En ga op de bodem liggen zolang de Schucher niet verzakt.

En gereserveerde onbevreesde wildernis

Ze herkende me als de geoloog Andryukha.

Provinciale ziedende melancholie

Ik was verstrikt als een web.

En om hier een beetje van af te komen,

Ik ontmoette de barvrouw Nina.

Refrein:

Mijn lot is een slang onder het dek

Het prikt op het moment dat je het niet verwacht.

Ook al speelde ik met een gemarkeerd kaartspel

Verdwenen, door God, niet voor een cent.

Ah, Nina, Ninochka, ringen, kant

Ogen als noordelijke rokerige luchten

In het openbaar, zachtmoedig, als een trouwe echtgenote,

En 's nachts, als een ondeugende heks.

En een keer somlev uit een badhuis en liefde

Met een ziel sprankelend als nieuwe overschoenen

Zoals een van mijn vrienden altijd zei "se-la-vie"

Ik vertelde haar wie ik ben en waar de centen zijn begraven.

Refrein:

Mijn lot is een slang onder het dek

Het prikt op het moment dat je het niet verwacht.

Ook al speelde ik met een gemarkeerd kaartspel

Verdwenen, door God, niet voor een cent.

In de ochtend, burgers in korte jasjes

Ik kreeg staatsdocumenten voorgelegd.

En ik ben met stalen boeien om mijn handen

Godkov nam voor vijf personen afscheid van de vrijheid van Rusland.

Ah, Nina, Ninochka, mijn fout.

Jullie zijn de bazen daar, en ik zit op de kiche,

Maar ik heb je vergeven, en verberg geen wrok,

Met heel mijn hart wens ik je geluk in je persoonlijke leven.

Refrein:

Mijn lot is een slang onder het dek

Het prikt op het moment dat je het niet verwacht.

Ook al speelde ik met een gemarkeerd kaartspel

Verdwenen, door God, niet voor een cent.

Verdwenen, door God, niet voor een cent.

Verdwenen, door God, niet voor een cent ...