Самая короткая ночь - Сергей Трофимов

Родинка на левой щеке, мокрые ресницы,

Смятая подушка в руке.

И надежда бьется в груди раненою птицей,

Я тебя такой запомню навек.

Кто же виноват, что вот так прямо по живому

Утро делит жизнь пополам.

Это все равно, что нырнуть с головою в омут,

Доверяясь только мутным волнам.

Припев:

Самая короткая ночь перед расставаньем,

Самый горький вестник — рассвет.

Кто-то, пожалев обо всем, скажет: «До свиданья!»

Но дороги в прошлое нет,

Но дороги в прошлое нет.

Я тебе сказал все как есть, знаю это больно:

Правда ранит больше, чем ложь.

В камерном дуэте любви мы звучали сольно,

Жаль, что заново его не споешь.

Припев

Проигрыш = Вступление

Новый день закружит водоворот

Неотложных дел и бесконечных забот,

И ты привыкнешь к многоликости дня

Без меня, без меня.

Припев

Родинка на левой щеке, мокрые ресницы…

Molletje op linkerwang, natte wimpers,

Verfrommeld kussen in de hand.

En hoop klopt in de borst als een gewonde vogel,

Ik zal je zo voor altijd herinneren.

Wie is de schuldige dat het zo is, recht op de levenden?

De ochtend verdeelt het leven in tweeën.

Het is alsof je halsoverkop in een zwembad duikt,

Alleen op modderige golven vertrouwen.

Refrein:

De kortste nacht voor het afscheid

De meest bittere boodschapper is de dageraad.

Iemand die spijt heeft van alles, zal zeggen: "Tot ziens!"

Maar er is geen weg naar het verleden,

Maar er is geen weg naar het verleden.

Ik heb je alles verteld zoals het is, ik weet dat het pijn doet:

De waarheid doet meer pijn dan leugens.

In het kamerduet van de liefde klonken we solo,

Jammer dat je het niet meer kunt zingen.

Refrein

Verlies = Toegang

Een nieuwe dag zal wervelen

Dringende zaken en eindeloze zorgen,

En je zult wennen aan de vele gezichten van de dag

Zonder mij, zonder mij

Refrein

Een moedervlek op de linkerwang, natte wimpers...