Салонный романс - Сергей Трофимов

Говорят, что в любовных историях

Предисловья сродни хвастовству.

Вот и я предложил от теории

Перейти, так сказать, к естеству.

Между нами прошло электричество

И либидо взыграло хитро, но

Кто же знал, что в далёком девичестве

Вы метали на дальность ядро.

Ах, какая Вы право потешница,

Всё бы Вам егозить, баловать.

Как Вы мною разбили столешницу,

Как разрушили мною кровать.

Ваши ласки как пресс гидравлический

Мне сломали седьмое ребро, но

Кто же знал, что в далёком девичестве

Вы метали на дальность ядро.

А когда Вы решились на главное

И сорвали последний покров,

Я сумел прошмыгнуть под диванами

И в окно сиганул без трусов.

Как же горько, что культ грубой личности

В наши дни побеждает добро, да

Кто же знал, что в далёком девичестве

Вы метали на дальность ядро.

Dat zeggen ze in liefdesverhalen

Voorwoorden zijn als opscheppen.

Dus ik suggereerde uit de theorie

Ga als het ware naar de natuur.

Elektriciteit tussen ons doorgegeven

En het libido sprong sluw, maar

Wie wist dat in verre meisjesjaren

Je gooide een kanonskogel op afstand.

Oh, wat ben je grappig,

Alles zou goed voor je zijn, verwennerij.

Hoe heb je het tafelblad met mij gebroken,

Hoe ze mijn bed hebben vernield.

Je liefkozingen zijn als een hydraulische pers

Ze hebben mijn zevende rib gebroken, maar...

Wie wist dat in verre meisjesjaren

Je gooide een kanonskogel op afstand.

En toen je het belangrijkste besliste

En scheurde de laatste sluier af,

Ik ben erin geslaagd om onder de banken te sluipen

En sprong uit het raam zonder slipje.

Wat triest dat de cultus van de onbeschofte persoon

Goede overwinningen tegenwoordig, ja

Wie wist dat in verre meisjesjaren

Je gooide een kanonskogel op afstand.