Притча - Сергей Трофимов

Как-то я шел и думал,

Мыслями вознесясь,

Сколько же стало шума,

Рвущего с небом связь.

Сбились на «сунь» и «высунь»

Вечные «инь» и «янь»,

Полюс магнитный съехал в Сызрань,

В общем, делишки-то дрянь.

Эх, кабы не масоны

И прочие враги,

Мы б по своим фасонам

Сделали мир другим.

Чтоб по уму одежка,

Чтоб по таланту спрос,

Чтоб поднимался понемножку

Общий духовный рост.

Чтобы всегда по правде,

Чтоб на благо всех,

Чтоб воспевали барды

Власти родной успех.

Чтобы по Сеньке шапка,

По моряку весло,

Чтоб жили граждане в достатке

Всем олигархам назло.

Шел я и видел дали,

Полные светлых сил,

Но на шлепок фекалий

Все-таки наступил.

Вот как оно жестоко

Жизнь поучает впредь —

Даже радея о высоком,

По ноги надо смотреть.

Op de een of andere manier liep ik en dacht

Opstaan ​​met gedachten,

Hoeveel lawaai is er geworden

De verbinding met de lucht verbreken.

We dwaalden af ​​in "zon" en "uitsteken"

Eeuwige "yin" en "yang"

De magnetische pool verhuisde naar Syzran,

Over het algemeen zijn de dingen onzin.

Oh, als het geen vrijmetselaars waren

En andere vijanden

We zouden volgens onze stijlen:

Maakte de wereld anders.

Zodat de geest kleding,

Zodat de vraag naar talent

Om een ​​beetje op te staan

Algemene spirituele groei.

Om altijd waar te zijn

Zodat in het belang van iedereen,

Voor de barden om te zingen

Power native succes.

Zodat voor Senka een hoed,

Op de roeispaan van de zeeman,

Zodat burgers in overvloed leven

Alle oligarchen uit wrok.

Ik liep en zag de afstand,

Vol lichtkrachten

Maar op een klap van uitwerpselen

Toch is het aangekomen.

Zo wreed is het

Het leven leert in de toekomst -

Zelfs de zorg over de high

Je moet naar de benen kijken.