Полынья - Сергей Трофимов

Я живу в столице мира

Запорошенного снегом,

В двух минутах от борделя,

В трёх шагах от алтаря.

Во хмелю чужого пира

Я давно сошёл с пробега,

Только трезвым жить страшнее,

Честно говоря.

Припев:

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

Прямо в полынью.

У столицы на морозе

Едет царственная крыша,

И простуженный рассудок

Пьёт отвар из «Терра-флю»,

И стихи зависли в прозе

На расклеенных афишах

Прошлогодней мелодрамы

«Я тебя люблю».

Припев:

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

Прямо в полынью.

Весь опутан, окольцован

Белой лентой магистрали,

Я хотел дышать свободно

И решил бежать от всех.

Только лёд реки свинцовой

Ближе к полночи подтаял,

А пройти по водной глади

Не пускает грех.

Припев:

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

Прямо в полынью.

Раздвигая рёбра лёгкими,

Я вздыхаю воздух зимушки

И давлюсь слезами горькими,

Словно водку пью.

И держу руками мокрыми

Край спасительницы — Лидушки,

Но срываюсь обессиленный

В полынью.

Ik woon in de hoofdstad van de wereld

bestrooid met sneeuw,

Twee minuten van het bordeel,

Drie stappen van het altaar.

In de hop van andermans feest

Ik ben lange tijd van de vlucht geweest,

Het is erger om nuchter te leven

Eerlijk.

Refrein:

De ribben spreiden met de longen,

Ik adem winterlucht in

En ik stik in bittere tranen,

Het is alsof je wodka drinkt.

En houd mijn handen nat

De rand van de verlosser - Lidushki,

Maar ik stort uitgeput in

Recht in het gat.

Dichtbij de hoofdstad in de kou

Het koninklijke dak komt eraan

En een koude geest

Drinkt een afkooksel van "Terra-Flu",

En de verzen hingen in proza

Op geplakte posters

Het melodrama van vorig jaar

"Ik houd van jou".

Refrein:

De ribben spreiden met de longen,

Ik adem winterlucht in

En ik stik in bittere tranen,

Het is alsof je wodka drinkt.

En houd mijn handen nat

De rand van de verlosser - Lidushki,

Maar ik stort uitgeput in

Recht in het gat.

Allemaal verstrikt, geringd

Witte band snelweg,

Ik wilde vrij ademen

En ik besloot van iedereen weg te rennen.

Alleen het ijs van de loden rivier

Smolt dichter bij middernacht,

En loop langs het wateroppervlak

Staat geen zonde toe.

Refrein:

De ribben spreiden met de longen,

Ik adem winterlucht in

En ik stik in bittere tranen,

Het is alsof je wodka drinkt.

En houd mijn handen nat

De rand van de verlosser - Lidushki,

Maar ik stort uitgeput in

Recht in het gat.

De ribben spreiden met de longen,

Ik adem winterlucht in

En ik stik in bittere tranen,

Het is alsof je wodka drinkt.

En houd mijn handen nat

De rand van de verlosser - Lidushki,

Maar ik stort uitgeput in

In de Polynya.